Part2:
Night:
7pm
«សូមអភ័យទោសលេខទូរស័ព្ទរបស់លោកអ្នកមិនអាចទាក់ទងបានទេនៅពេលនេះ»
ទឺត ទឺត
"ពុទ្ធោអើយបងនៅទីណា!ហេតុអីទាក់ទងមិនបានបែបនេះ"ថេយ៉ុយម៉ួម៉ៅពេញទំហឹងពេលទាក់ទងអ្នកជាបងថ្លៃមិនបានហើយចំណេកបងប្រុសដ៏ល្អក៏មិនទាន់ឃើញមកទៀត
"បងកុំបំភ័យខ្ញុំណា៎!"នាយពោលទាងកែវភ្នែករលីងរលោងព្រោះថាជីននាយមិនដែលទៅណាដោយមិនប្រាប់ខ្លួននោះទេរឹតតែមិនបិទទូរស័ព្វបែបនេះទៀតអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចមិនដឹងបានមកពីណាទេ
ទឺត ទឺត
"ហិហិបងជី-បងប្រុសឯណាបងថ្លៃ?"ស្នាមញញឹមនៅលើផ្ទៃមុខក៏បង្ហាញឡើងខណះឮសម្លេងឡានរបស់រាងក្រាសតែក៏ត្រូវអាក់វិញនៅពេលឃើញវត្តមានស្រីណាក៏មិនដឹង
"មិនដឹង!".នាយឆ្លើយក្របុតក្របុយព្រមទាំងកាន់ដៃនាងជើងល្អមកជាមួយផងដែរ
"មិនដឹង?មិនដឹងយ៉ាងមិចក្រែងបងជីនគាត់ទៅក្រុមហ៊ុនមិនអញ្ចឹង?"នាយស្រាប់តែច្រលោតមកភ្លាមៗនៅពេលដែលឮសម្ដីដ៏អត់បានការមួយនេះវាចាចេញមក
"ទៅក្រុមហ៊ុនហើយក៏ត្រលប់មកវិញហើយយ៉ាងមិច?"
"ហ៉ឹស!ប្រហែលខឹងបងរត់តាមប្រុសណាបាត់ទៅហើយ"
ផាច់
"នាងគ្មានសិទ្ធមកប្រមាថបងរបស់ខ្ញុំទេ!"មួយកំភ្លៀងដាបលើថ្ពាល់ស្រីស្រា់យ៉ាងតំណម
"ថេយ៍ឯងជ្រុលពេកហើយណានាងបានធ្វើអីខុសហាស៎?"
"បងហ៊ានសម្លត់ខ្ញុំដោយសារស្រីលក់ខ្លួនម្នាក់នេះ?"
"អ្ហឹកៗខ្ញុំសូមទោស"នាងក៏សសៀរចូលទៅជិតរាងតូចបំណងប្រុងនិងចាប់ដៃនាយតែក៏ត្រូវនាយក្រវាសចេញ
"ហួសហេតុពេកហើយថេយ៍គេជាមនុស្សដែលបងស្រឡាញ់មិនមែនស្រីលក់ខ្លួនឯណាទេ!"
"ចុះបងថ្លៃបងគិតបែបណា?គាត់ជាប្រពន្ធស្របច្បាប់របស់បងណា!"
"ត្រឹមតែជាក្មេងតាមរំខានប្រព័ន្ធសរសៃរប្រសាទរបស់បងប៉ុណ្ណោះហើយក៏ត្រឹមជាភរិយាក្រៅបេះដូងដែលគ្មានអ្វីសំខាន់ទេ"
