Genç kadının buza benzeyen irislerinde görünen tek şey ateşti, intikam ateşi.
İşler çığırından çıkmıştı artık, harekete geçmeliydi. Kendi ailesine kavuşmak için onu ve ailesini yok etmek zorundaydı. Onlara yaptıklarının bedelini ödetecekti.
Zaten...
Normalde bölüm öncesine not koymak adetim değildir ama bu, sonra okunacak bir not değildi.
Bir önceki bölümün üzerinden iki sene geçti, ben de farkındayım ve bunun için özür dilerim. Ama sanmayın ki Yaman ve Zeynep aklımda değillerdi, siz aklımda değildiniz. Bu iki senede yepyeni bir hayata başladım. Zeynep'in özgüvenli iç sesi ve Yaman'ın henüz şahit olmadığınız ama olsanız hayranı olacağınız şefkati, en zor zamanlarımda yanımdalardı. -Hayır şizofren değilim, sadece yazarım-
Ayrıca psikopat gibi her gün okunma istatistiklerine baktığım için aramıza yeni katılan birçok kişi olduğunun farkındayım. Biraz, biraz, geç oldu ama hoş geldiniz! Umarım hepiniz, karakterlerimi benim kadar seversiniz.
Bu iki sene boyunca sadece bu bölümü yazmadım tabii ki. Sinir bozacak kadar mükemmelliyetçi olduğum için önceki bölümlerin hepsi, teker teker baştan yazıldı ve hikaye örgüleri sağlamlaştırıldı. Hepsini yeniden okumak zorunda değilsiniz tabii ki, hikaye aynı hikaye. Ama bu uzun aradan sonra birçok şeyi de hatırlamadığınızı tahmin ediyorum. Yine de siz bilirsiniz, keyfiniz nasıl isterse onu yapabilirsiniz.
Hepinizi çok seviyorum, kendinize iyi bakın.
Ve elbette, turuncu yıldızlarınızı ve minik yorumlarınızı bekliyorum.
💫💫💫
"The only thing more beautiful than the woman that knows what she wants is the woman who isn't waiting on anybody else to get it for her"
("Ne istediğini bilen bir kadından daha güzel olan tek şey, onu almak için kimseyi beklemeyen kadındır")
💫💫💫
Makyajını henüz bitiren genç kadın, bir adım geriye çıkıp yorgunluktan rengi solan mavilerini aynadaki yansımasının üzerinde gezdirdi.
Solgun ve bitkin görünüyordu, ruhu çekilmiş gibiydi. Pürüzsüz teni ustaca kapatılmasına rağmen her zamankinden daha cansız; biçimsiz kaşları alnının ortasında belirgin bir çizgi oluşturacak kadar çatık; pahalı bir rujla çevrelediği dudakları hoşnutsuzluğunu belli edercesine incecikti.
Gitmek istemiyordu, hem de hiç.
Yaman'ın orada olacağı yetmezmiş gibi –en azından Neslihan ve Giray böyle düşünüyordu- katılacağı bir kostüm partisiydi ve Zeynep, böyle partilerden nefret ederdi. Kendini bir sirk hayvanı gibi hissettiği bu yerlere gitmek bir yeredursun; davetiyeleri dahi evinde tutmaz, anında çöpe atardı. Ama Kutay'ın son anda gelen davetine bunu yapamamıştı. Tüm hoşnutsuzluğuna rağmen bunun çok iyi bir fırsat olduğunun farkındaydı.
Memnuniyetsizliğinin de etkisiyle büyük bir nefes verirken masadaki halka küpelere uzanıp hızla kulağına geçirdi. Her ne kadar aksi söylense de davet edilmeyeceğini sandığından ne giyeceği hakkında hiç kafa yormamış, hazırlıksız yakalanmıştı ama neyse ki üç sene önceki bir partide giyindiği o ikonik kıyafetler hala dolabındaydı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
