Andromeda 2: Her Retribution ✅

Chapter 4

Chapter 4

I stood up, glaring at him. He sighed feeling exhausted all of a sudden. "Andy you have to believe me,"

Hindi ako sumagot. Hindi ako makasagot.

"Remember when I told you meeting Alessandra was planned? I was there, Andy! I was working with Franco and you knew that. Kung talagang kakampi sila Andy why would they even make you kill me by giving you a false reason?" he asked me, "A petty one at that."

He stared at me before deciding to continue, "I was in front of them when made that plan. David was--"

"Stop!" umiling ako. My fist and jaw clenching.

"Amelia? Is she a part of it?" Tanong ko kamakailan. Nagkibit balikat siya, "I wouldn't know, Andy she wasn't there."

I closed my eyes. Meron ba talaga akong tunay na mapagkakatiwalaan? Bakit parang lahat ng nangyayari sa akin ay planado? Ang pagkakita ko kay Jake, ang pagkarating ko sa bulletproof inc., ang pagkamatay ni Ronald. Every damn thing was planned!

Na para bang sila na ang kumokontrol sa buhay ko.

Suddenly I fell on my bed when a distant memory entered my mind. I knew it was a distant memory of mine...but I cannot remember it happening. What the hell?

"Andromeda? Andromeda Sandoval?" agad kong hinanap ang boses ng tumatawag sa akin at nakita ko ang isang babae na nasa mga 40's siguro? More or less ganun nga. Di ako nagsalita pero naglakad ako papalapit sa table niya. Kumunot ang noo niya pagkakita sa akin, "I'm Marie. Ako yung tumawag sa'yo. You look...pale. Are you alright?" tanong niya sa akin. Tumango lang ako. "What do you know?" paos ang boses ko. Kumunot naman lalo ang noo niya. Pinigilan ko ang sarili kong magdabog, "Don't mind me, just answer that fucking question." Walang bahid nang kalokohan ang boses ko. Seryoso na ako.

"Andy? What's happening?" narinig ko ang boses ni Anton sa background.

I can't answer dahil kahit ako hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin. I'm sure this is my memory pero kailan ito nangyari?

Napalunok naman siya at umayos ng upo, "Si Franco. Siya ang nag-utos sa amin ng mga kasamahan ko. Sabi niya palabasin ko raw na namatay ang mama mo sa food poisoning." Dirediretsong saad niya. Kumunot naman ang noo ko, "Bakit ngayon mo lang ito sinabi. You have all the fucking time. Bakit ngayon lang?" hindi ko na mapigilan ang bibig kong magmura. Ginagago ba nila ako? Masyadong madali ang paghahanap ko sa kanila ngayon. Walang challenge. Pano niya nalaman ang numero ko? Marami akong tanong sa kanya.

Anong hinahanap ko? Ano nga ba ang gusto kong malaman?

"It doesn't make any sense. How did you find me? Where did you get my number? How did you know my name?" sunod sunod na tanong ko sa kanya. Uminom muna siya ng tubig bago ngumisi ng mapakla, "You don't really know anything, do you?" tanong niya sa akin. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "About what?"