VAKUR

6.BÖLÜM: DOSYA

Bölüm Şarkısı: Redd-Aşık Oldum Celladıma

***

"Baba!" dedi genç kadın, saatlerdir bitirmeye uğraştığı ödevini yapmaya çalışırken. "Saat kaç oldu, hala aramadı mı?"

Soğuk bir kış günüydü ve saat gece yarısına geliyordu. Erkek arkadaşına saatlerdir ulaşamıyordu ama yarın önemli bir sınavı vardı. Eğitim hayatını derinden etkileyecek bu sınava çalışıyordu.

"Kızım biraz sakin mi olsan?" dedi babası, elindeki kahve bardağından bir yudum alırken. "Aslan bu sonuçta, şarjı bitmiştir bir şey olmaz ona."

Babasına inanmaya çalışırken, içindeki kötü hissi susturamıyordu. Sevgilisi şarjı bitmiş bile olsa, ona mutlaka haber verirdi.

Saatler saatleri kovalarken, genç kadın bilgisayarının karşısında uyuyakalmıştı.

"Ne diyorsun sen Mehmet?" dedi babası, yan odadayken. Genç kadının uykusu yavaş yavaş açılırken, konuşmaları duymaya çalışıyordu. "Ne kazası, ne arabası?"

Kaza mı, demişti genç kadın kendi kendine.

"Savcı! İyi misin neler oluyor?"

Gözlerimi açtığımda, her şeyin bir rüya olduğunu idrak etmem uzun sürmemişti. Yıllardır bu rüyaların içinde sürüklenip duruyordum. Beş sene olmuştu, beş senedir her uykumda beni rahatsız eden rüyalar son dönemde azalmıştı.

Fakat bu gece yine görmüştüm.

Karşımdaki adamın, kim olduğunu anlamam uzun sürmedi. "Ne oluyor?" dedi tekrar bana bakarak.

Üşüyordum, deli gibi üşüyordum. "İyiyim." dedim sesimi zar zor çıkarırken. "Üşüyorum sadece."

Zayıf görünmekten nefret ederdim ama bunu ben istemiştim. Dün gece yaptığım planlar tıkır tıkır işliyordu.

"Ateşin mi var?" dedi, büyük bir ciddiyetle bana bakarken.

Daha sonra, dudaklarını alnıma bastırıp geri çekildi.

Hayır, hayır bunu eliyle de yapabilirdi.

"Ne yapıyorsun?" dedim geri çekilmeye çalışarak. "Delirdin mi?"

"Savcı, yanıyorsun."

Bir anda ayağa kalkıp, odadan çıktığında elindeki telefonla geri gelmişti. "Ne yapmam gerekiyor?" dedi konuştuğu kişiye. "Tamam, halledeceğim. Ne zamana burada olursun?" Doktorla konuştuğunu tahmin ediyordum. Telefonu kapatır kapatmaz bana doğru yaklaşmıştı. "Duşa girmen gerekiyor."

Kaşlarım yukarı doğru kalkarken, şok olmuştum. Beni duşa sokacaktı öyle mi, ne komik. "Saçmalama istersen!"

"Saçmalama falan yok, kalk hadi." dedi ve belimden tutup beni kaldırmaya çalıştı. Ona engel olan ellerim ise, sinirini bozmuş gibi duruyordu.

"Savcı hastasın hasta!"

"Sensin hasta!" dedim sinirlenerek. "İyiyim ben bir şeyim yok."

Galiba tebeşir tozunu biraz fazla kaçırmıştım çünkü yerimden hareket edecek halim bile yoktu. "Kalk."

Tekrar elini belime yerleştirdiğinde ona itiraz etmek için elimi bile kaldıramamıştım. Donuyordum!

"Üstümü çıkarmayacağım!" dedim sinirle. Beni kucağına almış, odamdaki banyoya doğru götürüyordu. "Hem indirsene beni, yürüyebilirim."