16 "sorry"

571 72 38
                                    


İki bölüm atayım dedimm

Siz de oylarınızı eksik etmeyin♥️

"Sohee özür dilerim en başından sana anlatmam gerekirdi.."

Durdum ve gerçekten de üzgün olan suratına baktım. Tüm gün okulda sırasına gömülmüş benimle konuşmamıştı ama şimdi okul çıkışında benimle konuşmak istediğini söylemişti.

"Ama beni de anlaman lazım.. Onlarla hiçbir alakam kalmasın istemiştim.. Kimse öğrenmesin istemiştim."

Dudağımı ısırdım. Sanırım onu bir şekilde tehdit etmiş ya da kandırmışlardı. Ayak işlerini yaptırmak için tutmuşlardı. Jimin daha fazla katlanamayınca da kardeşimi de alıp kaçmıştı ama oraya kadardı. Oradan sonrası kardeşimi bırakmış ayrı yöne kaçmıştı.

"Özür dilerim.. Kardeşini uzun bir süredir rahatsız ettiklerini biliyordum.. sadece izlemekle kaldım. Onu kurtarmaya çalıştım ama sonucunda başarılı olamadım.. " Bakışlarını kaçırdı. Utanıyordu.  Yaptıklarının ne olduğunu ya da onu neyle tehdit ettiklerini bilmiyordum ama Jimin'in iyi niyetli biri olduğunu biliyordum.
Kardeşimi kurtarmaya çalışması bile benim için büyük bir iyilikti.

Gülümseyip omzuna dokundum. "Barıştık merak etme.. zaten tek arkadaşım sensin."

Şaşırıp bana baktı. Espri yaptığımı anlayamamıştı ama yine de biraz sevinmişti. İçinin rahat olmayacağını biliyordum ama bu durumda yapabilecek bir şeyim yoktu. Başkalarının ruh sağlığını düşünemezdim.

Ben gün geçtikçe kendi kendimi bitiriyordum.

"Karakola mı gidiyorsun? Ben de geleyim mi, ifade veririm?"

Kafamı hayır anlamında salladım. "Gerek yok, ben hallederim." Gülümsedim. Ama onun için rahat değildi. Ben de bir sorun olduğunu o da biliyordu. İyi olmadığımı o da hissediyordu. Ama sorgulamadı. O da gülümsedi ve kafasını salladı.

El salladım ve yanından uzaklaştım. Yine de çok da yalnız sayılmazdım...
Belki de..

Yere bakarak yürüyordum. Aynı zamanda önümdeki şişeyi tekmeliyordum. Arada başım dönüyordu ama artık alışmıştım. Artık yanımda çok az para kalmıştı. Yemek sayımı bir öğüne indirmiştim. Zaten fazla arıyor da değildim yemek yemeyi..
Son kalan paramı bu son günlerde dikkatli kullanmaya çalışıyordum.

Attığım şişe birinin ayağına gelince durdum. Karşımda duran kişiye baktım. Çocuk boş boş bana bakıyordu. Şişeye veda etme sıramdı.

Bakışlarımı çektim ve çocuğun yanından geçtim. Fakat kolumu tutmasıyla duraksadım.

"Bekle."

Ona baktım. Kolumu sert bir şekilde tutuyordu. Canım acımıştı. Kaşlarımı çatıp bizimle aynı okulda olan çocuğun benimle ne derdi var anlamaya çalışırcasına ona bakıyordum.

"Bana yardım eder misin?" Çocuk gururlu gibi gözüküyordu ama şu an gururunu bastırmaya çalışıyordu. En azından tipi öyle gözüküyordu.

Kolumu bıraktı ben de sakince onu dinlemeye karar verdim.

"Kardeşinin hangi depoda dövüldüğünü biliyorum.."

Dudaklarımı büktüm. Tatmin olmamıştım. Çünkü ben de bilmiyordum. Polisler kamera kaydında en son oradan çıktığını izlemişti. Bana bir faydası yoktu.

"Seni.. oraya götürebilirim.." şüpheliydi. Bir iş olduğu belliydi.

"Biliyorum orayı zaten.. Gidersem ne olacak?"

fake devil - jjkWhere stories live. Discover now