17 "flower"

552 69 66
                                    


Jeon Jungkook'un ellerinin karnımın üzerinde gezdiğini görünce gözlerimi tamamen açık tutmaya çalışmıştım. En son bir güzel dövüldüğümü hatırlıyordum.

Ama o kadar yorgundum ki görüntüler kesik kesik geliyordu. Tavana baktım. Hastanede değildim. Bilmediğim bir yer gibiydi. Oda karanlıktı.

Jungkook'un sıcak ellerini karnımın üzerinde hissettikçe bakışlarımı ona çevirdim. Bana bakmıyordu. Karnıma bir şeyler sürüyor gibiydi.

Biraz canım yanıyordu ama o sürdüğü şeylerin karnıma iyi geleceğini biliyordum. Gözlerim kapanmasın diye elimden geleni yapıyordum. Çünkü şu an karnıma dokunuyor olması ve bana yardım ediyor olması gerçekten de izlemek istediğim bir şeydi.

Jungkook karnıma elinde tuttuğu sargı bezini koymuştu. Ve daha sonra hafifçe belimden tuttu ve beni yataktan biraz kaldırdı. Bezi karnıma dolamaya çalışıyor gibiydi. Tabi bu sırada hala baygınmış gibi davranıyordum. Tek eliyle beni belimden tutup havaya kaldırabilmesi inanılmazdı.

Sargı bezini iyice belime sardıktan sonra beni hafifçe yatağa geri bıraktı ve karnıma dokunup sıkılığını kontrol etti.

Yutkundum. "Geç geldin.." sesim çok kısık çıkmıştı.

Jungkook bana baktı. Burnuma dokunduğunda peçete olduğunu fark ettim. Hafif ucu kan olmuş peçeteyi aldı ve masaya koydu. Burnuma dokunup kontrol etti. Daha da kanamadığını ben de anlamıştım.

"Haberim yeni oldu"

Gülümsedim. "Hayatımı kurtarmaya devam ediyorsun.. Bana aşık falan mısın sen?" Canım acıdığı için gülümsemeyi kesmiş ve yüzümü ekşitmiştim. Karanlıktan dolayı yüzünü tam göremiyor olsam da biraz endişeli olduğunu görebiliyordum.

Yüzüme gelen saçımı eliyle kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Erkekler bir kez aşık olurdu unuttun mu?"

Dudak büktüm. Açıkça beni red mi etmişti yani?

Elini yüzümden çekti ve ayağa kalktı. Konuşmak için tekrar kendimi zorladım.

"Bu sefer kurtarılmak istememiştim.."

Jungkook durdu ve arkasını dönüp bana baktı. Bakışları çok yoğundu. Keşke gözlerimi tam açıp bakabilseydim suratına. Bana doğru hafifçe eğildi. Şimdi net görebiliyordum.

"Cevap almadan mı?" Sıcak nefesini suratımda hissettiğimde kalbimde de bir sıcaklık hissetmiştim. Üzerimde örtü olmasına rağmen Jeon Jungkook sıcaklığı bir başkaydı.

"Uyu, yarın bakacağız.."

Sanki gerçekten de vücuduma söz geçiriyormuş gibiydi çünkü gözlerimi anında kapatmış ve kendimi uykuya teslim etmiştim.

...

Karnımın ağrısından dolayı uyanmıştım. Fakat daha önce görmediğim bir odada uyanmak beni ilk başta korkutmuştu.

Oda normaldi aslında bomboştu bir yatak ve dolaptan oluşuyordu. Sadeydi..

Jungkook'un evindeydim sanırım.

Henüz liseye gidiyordum bir erkeğin evinde uyanmak bana biraz garip gelmişti ama dün olan olaylardan sonra Jungkook'un beni evine getirmekten başka çaresi.. vardı aslında?  Hastaneye de götürebilirdi?
Tabii beni kendisi tedavi etmek istemiş de olabilirdi.

Elimle karnımdaki sargı bezini elledim. Sıcacıktı ve karnımın ağrısını biraz da olsa engelliyordu. Yataktan kalktım. Sabah olduğu belliydi. Daha fazla duramazdım.

Odadan dışarıya yavaş adımlarla çıktım. Jungkook'un sade evinde biraz gezintiye çıkmıştım. Niye sessizce onu arıyordum bilmiyordum. Seslenedebilirdim?

fake devil - jjkOnde histórias criam vida. Descubra agora