19. Βραδιά ταινίας

1.7K 118 113
                                    

Επέστρεψα!Ακολουθεί χαλαρό κεφάλαιο που ταιριάζει με το κλίμα του καλοκαιριού.Στις επόμενες μέρες θα ανέβει το επόμενο!

Χριστούγεννα

Κασσάνδρα

Τα λίγα δευτερόλεπτα που χρειάστηκε να περιμένω στον διάδρομο μέχρι να μου ανοίξει ο καθηγητής μου μου φάνηκαν αιώνας.Δεν με ανησυχούσε κυρίως το ότι μπορεί να με αναγνώριζε κάποιος από το οικοτροφείο όσο ότι θα με φιλοξενούσε κάποιες μέρες στο σπίτι του, θα ήμασταν οι δυο μας.

Θα ήμουν παράλογη αν δεν ήθελα να μείνω με το.. αγόρι μου σε ένα σπίτι χωρίς να φοβόμαστε αδιάκριτα βλέμματα αλλά μπορούσα να παραδεχτώ τουλάχιστον στον εαυτό μου ότι φοβόμουν ταυτόχρονα.Την τελευταία φορά που είχα έρθει εδώ, περίεργες αναμνήσεις είχα αφήσει πίσω μου.

Είχαν περάσει σχεδόν 2 εβδομάδες από εκείνη την πρωτόγνωρη- για εμένα- βραδιά στο ξενοδοχείο στην Γαλλία και αυτή ίσως ήταν η πρώτη φορά που θα βρισκόμασταν ξανά μόνοι.Από τότε και έπειτα, συναντιόμασταν στους διαδρόμους και στην τάξη για μάθημα και τίποτα άλλο.Κανένα βράδυ θα επικοινωνούσαμε και μέσω μηνυμάτων χωρίς ωστόσο να κρατάει πολύ η συνομιλία μας.Σε αντίθεση με τις ρομαντικές ταινίες που συνήθιζα να βλέπω όπου οι εραστές δεν μπορούσαν να κρύψουν την αγάπη τους και συνεχώς προσπαθούσαν τρόπους για να έρθουν κοντά, σε εμάς δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.Ο Edward ήταν πολύ τυπικός σχετικά με αυτό, δεν ήθελε να δώσει κανένα δικαίωμα ούτε αφορμή να τον υποψιαστούν και έτσι μου συμπεριφερόταν όπως σε κάθε άλλη μαθήτρια του.Οι κλεφτες ματιές που μου έριχνε διαρκούσαν δευτερόλεπτα και στην τάξη..πολλές φορές με επέπληξε στην διάρκεια της προφορικής εξέτασης όταν δεν ήξερα να απαντήσω.Θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι ήμουν απολύτως εντάξει με αυτό γιατί δεν ήμουν.Ακόμη και ως καθηγητής μου ήταν πάντοτε διαχυτικός και επιεικής μαζί μου• ψυχρός και σκληρός υπήρξε από εκδίκηση και όσο και αν προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι ο τωρινός του ρόλος του είναι προσποιητός για να μην μας υποψιαστούν, μια μικρή αμφιβολία δέσποζε στο μυαλό μου κάνοντας με να έχω επιφυλάξεις.

Άνοιξε την πόρτα και στάθηκε στο κάσωμα.Ένα τσιγάρο βρισκόταν στην άκρη των χειλιών του κάνοντας τον πιο ελκυστικό στα μάτια μου.

"Να περάσω;"ρώτησα και εκείνος ως απάντηση παραμέρισε το σώμα του δίνοντας μου το ελεύθερο να μπω στο διαμέρισμα του.

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και άφησα την μικρή βαλίτσα που κουβαλούσα μαζί μου κάτω από τον καλόγερο.Ο Δεκέμβρης στην Ελβετία ήταν πολύ τσουχτερός αναγκάζοντας με να ντυθώ σαν το κρεμμύδι.Ξεκίνησα να βγάζω το κασκόλ μου όταν ο Edward που με παρατηρούσε τόση ώρα σιωπηλός με πλησίασε:"Άσε, θα το κάνω εγώ."

Ολέθριο λάθοςWhere stories live. Discover now