Ίσως θα πρέπει να ανατρέξετε στο προηγούμενο κεφάλαιο να θυμηθείτε λίγο το τι συνέβη μιας και έκανα πολύ καιρό να ανεβάσω την συνέχεια. Ευχαριστώ για τα γεμάτα προσμονή σχόλια σας, για την υπομονή σας, την αφοσίωση σας και να ξέρετε πως δεν ξεχνάω ούτε εσάς ούτε το βιβλίο 🖤
"Μπαμπά;"αναφώνησε αποσβολωμένη η Κασσάνδρα καθώς σταμάτησε αστραπιαία τον βιαστικό βηματισμό της.
Ο Arthur έστεκε επιβλητικός έξω από την πόρτα του κοιτώνα της κόρης του περιμένοντας υπομονετικά την παρουσία της.Απέσυρε το βλέμμα του από το παράθυρο αντικρίζοντας την με ένα μειδίαμα να σχηματίζεται στα λεπτά του χείλη.
"Κασσάνδρα"αποκρίθηκε εκείνος με το όνομα της να συνοδεύεται με ένα ίχνος ανακούφισης ταυτόχρονα από το στόμα του.
Έτεινε τα χέρια του εκπλήσσοντας την κόρη του που είχε κοντοσταθεί απέναντι του περιμένοντας κάποια εξήγηση για την απρόσμενη παρουσία του.Δέχτηκε αυτή του την χειρονομία καθυστερώντας να ανταποδώσει την αγκαλιά.
"Θέλω να μιλήσουμε" ψιθύρισε πάνω στα μαλλιά της καθώς είχε τυλίξει το σώμα της με τα δύο του χέρια.
Η Κασσάνδρα έγνεψε θετικά χωρίς να γνωρίζει την έκβαση αυτής της συζήτησης.Ξεκλείδωσε αθόρυβα την πόρτα και μπήκε μέσα με τον πατέρα της να ακολουθεί.
"Είχα μια πολύ δύσκολη μέρα οπότε σε παρακαλώ αν ήρθες για να με επιπλήξεις ή να μου φωνάξεις όπως χθες ας το αναβάλλουμε για κάποια άλλη φορά"τον παρακάλεσε εξαντλημένη και άνοιξε το φωτιστικό του κομοδίνου της.Έβγαλε τα παπούτσια της μένοντας με τις χνουδωτές κάλτσες της και με ένα σάλτο βρέθηκε στο κρεββάτι καθισμένη.
Ο Arthur από την άλλη αφαίρεσε την μακριά, μαύρη καμπαρντίνα του σιωπηλός.Την άφησε στον καλόγερο και έκατσε στην άκρη του κρεβατιού διατηρώντας μια απόσταση από την κόρη του.
"Δεν ήρθα για να σου φωνάξω" ξεκαθάρισε ήρεμα.Η Κασσάνδρα συνοφρυώθηκε.
"Τότε τι; Μετάνιωσες για αυτό που έγινε χθες;"απόρησε γελώντας με αυτό που είχε πει.Αυτό ήταν αδύνατον.Ο πατέρας της δεν μετάνιωνε ποτέ για τις πράξεις του.
Το γέλιο της κόπηκε όταν άκουσε τον πατέρα της να ψελλίζει:"Θα μπορούσες να το πεις και έτσι."
BẠN ĐANG ĐỌC
Ολέθριο λάθος
Teen Fiction"Μπορεί να μην είμαι έμπειρη αλλά.."η πλάτη της αποχωρίστηκε την πόρτα, με μικρά βήματα πλησίαζε τον άνδρα απέναντι της που πλέον ένιωθε εκείνος πως ήταν στην θέση του θηράματος. "..είμαι πρόθυμη να κάνω ο,τι θέλεις.Όπως θέλεις.Όποτε θέλεις"τα ζυγωμ...
