Ολέθριο λάθος

25.Η ψυχολόγος

Επέστρεψα!!

Το πρώτο θέαμα που αντίκρυσε όταν μπήκε στο γραφείο για την προγραμματισμένη συνάντηση του με την νεοπροσληφθείσα σύμβουλο ψυχικής υγείας ήταν τα καλοσχηματισμένα οπίσθια μιας νέας γυναίκας που καλυπτόταν από μια μαύρη pencil φούστα.

Ξερόβηξε με απώτερο στόχο να της αποσπάσει την προσοχή καθώς ήταν σκυμμένη στο γραφείο προσηλωμένη πάνω σε στοίβες από χαρτιά και φακέλους.

Φαίνεται ότι τα κατάφερε καθώς εκείνη σήκωσε τον κορμό της και γύρισε προς την πλευρά του.

"Καλησπέρα.Με λένε Edward Anterson.Ενημερώθηκα από την Βεατρ-την Διευθύντρια πως θέλατε να με συναντήσετε"συστήθηκε και έτεινε το χέρι του για χειραψία.

"Γκαμπριέλα" πρόσφερε και εκείνη με την σειρά της το ζεστό χέρι της στο δικό της.

"Παρακαλώ κλείστε την πόρτα και καθίστε"τον προέτρεψε δείχνοντας το μαύρο δερμάτινο καναπέ.

Ο Edward έπιασε το πόμολο της πόρτας λυγίζοντας το και κλείνοντας την πόρτα αθόρυβα.Είχε αλλάξει την πρωινή του ενδυμασία σε ένα τζιν και μια μαύρη μακρυμάνικη μπλούζα με τα μανίκια σηκωμένα καθώς τον ενοχλούσαν.Ήταν πολύ ανεπίσημα ντυμένος σε αντίθεση με την γυναίκα απέναντι του που ήταν εκθαμβωτική αν λάβει κανείς υπόψιν πως ήταν απόγευμα και τυπικά βρίσκονταν εκτός σχολικού ωραρίου οπότε δεν είχαν την υποχρέωση να ντύνονται ανάλογα.

"Ομολογώ ότι όταν μου είπε η Διευθύντρια ότι θα έρθει καινούργια ψυχολόγος στο οικοτροφείο περίμενα κάποια με τα διπλάσια χρόνια" παραδέχτηκε σοβαρά.Την είδε να βγάζει τα κοκάλινα γυαλιά της και να αποκρίνεται σχεδόν αμέσως, "Τι σύμπτωση.Και εγώ το ίδιο φαντάστηκα για εσάς."

Χαμογέλασε αμήχανα καθώς άκουσε την ετοιμόλογη απάντηση της.Αναδεύτηκε στον καναπέ με εκείνη να κάθεται απέναντι του.

"Με όλο τον σεβασμό, απλώς οι καθηγητές που είχα εγώ όταν ήμουν μαθήτρια και ειδικότερα οι φιλόλογοι μου ήταν προς απόσυρση"η Γκαμπριέλα γλύκανε καθώς είδε τον άνδρα απέναντι της να έχει έρθει σε δύσκολη θέση.

"Μην απολογείσαι.Άλλωστε ήταν λάθος μου εξαρχής να κρίνω τις ικανότητες σου με βάση την ηλικία σου.Ξέρω πόσο ενοχλητικό είναι, το έχω ζήσει και εγώ" παραδέχτηκε ο Edward σοβαρά.

"Ας το αφήσουμε πίσω μας και ας το πιάσουμε από την αρχή.Ξέρεις γιατί ζήτησα να σε δω σήμερα Edward;Μου επιτρέπεις να σε φωνάζω με το όνομα σου, έτσι;"