JANE MARYAM

ZAMAN

Güneşin ışıkları etrafı hafifçe aydınlatırken Maryam odasında giyiniyordu. Bu sırada Farrin Hanım önceden hazırlanmıştı ve mutfakta yiyecek birşeyler hazırlıyordu. Maryam eşarbını da takıp mutfağa geldi. Bu sırada Farrin Hanım sofrayı hazırlamıştı. Maryam oturdu ve dua ettikten sonra aceleyle yemeğe başladı. Farrin Hanım " Maryam   acele etme istersen, daha vakit var ." Dedi. Maryam, Farrin Hanım 'a utangaç gözlerle bakarak gülümsedi ve kahvaltısına devam etti. Yemek yedikten sonra Farrin Hanım sofrayı topladı. O sırada Maryam, geçen gün aldıkları su şişesine  su doldurdu ve demir bardaklardan bir tanesini alarak bez çantaya koydu. Farrin Hanım  işlerini bitirdiğinde minibüsün gelmesine az kalmıştı. Ikisi de aceleyle ayakkabılarını giydiler. Farrin Hanım aceleyle kapıyı kilitledi ve anahtarı çantaya koydu. Hızla merdivenlerden inerken bir anda karşılarında Felicia'yı gören anne kız bir anda yavaşladı. Felicia  kırışık yüzünü daha da buruşturarak  geçmeleri için elindeki biber dolu sepetlerle kenara çekilerek geçmeleri için yol verdi. Hızla evden ayrılan Farrin Hanım ve Maryam aynı tempoyla  uzakta bekleyen minibüse yetişip hemen bindiler . Farrin Hanım Maryam'in cam tarafına geçmesi için hafifçe geri çekildi. Maryam yavaşça cam tarafına geçip, oturdu. Farrin Hanım da  yanına oturdu. Birkaç kişi daha geldikten sonra minibüs yola çıktı. Bu sırada Maryam ara ara etrafını süzüyor. Minibüse binen insanlara  dikkatlice bakıyordu. Farrin Hanım Maryam'in bu hareketlerine anlam veremeden " Bir sorun mu var Maryam'im?" Dedi.  Maryam  gülümseyerek " hayır bir sorun yok. Neden sordun anne?"  Dedi. Farrin Hanım "  sadece  etrafına neden bu kadar bakındığını merak ettim. Eğer bir şey varsa paylaş benimle. " Diyerek anlamsızca önüne döndü. Artık şehirden uzaklaşmış tarlaların, kırların arasından geçiyorlardı. Ve sonunda  tarlaya geldiler. Yine bir çok işçi önceden başlamıştı. Maryam annesinden bir adım önde indi ve sanki ilk defa görürcesine etrafını dikkatlice süzdükten sonra arkasına dönerek annesinin elini tutup inmesine yardımcı oldu. Farrin Hanım indikten sonra Maryam annesinin elini bırakarak çantasını ağaca asmak için önden yürüdü. Bu sırada Farrin Hanım  malzemeleri bulunduğu yerden alıp . İşe başladı. O sırada Maryam hemen çantasını astı ve  etrafına tekrar dikkatlice bakındı ve o da  hızlıca gidip malzemeleri alarak  Farrin Hanım'ın yanına geçerek çalışmaya başladı. Bir kaç dakika sonra  Maryam sessizce arkasından birinin ona seslendiğini duydu ve  telaşla arkasına baktı. Naer bu durumu görünce gülümseyerek  sessizce " sakin ol. Benim..." Dedi. Maryam önüne dönerek " neden böyle saçma birşey yaptın?" Naer gülerek " Tamam o zaman. Bir dahakine bağırarak sana seslenirim." dedi.Maryam bu cevaba karşılık  ters bir şekilde Naer'in yüzüne baktı.Naer , Maryam'in simsiyah gözlerinin içindeki büyüye dalmaktan  kaçmak istercesine gözlerini başka yöne çevirerek" eğer işi artık öğrendiysen ,sen başla ben gidiyorum. " Dedi. Maryam başını hafifçe sallayarak onayladı. Ve önüne dönüp işine devam etti. Naer Maryam'in hiç tepki vermeden önüne dönmesini biraz tuhaf karşıladı. Sanki ısrar etmesini bekliyordu ve Maryam'in bu tepkisi ona bir hayal kırıklığı yaşatmıştı. Yüreğinde ki burukluğa bir anlam veremeden  Maryam'in yanından uzaklaştı ve çalışmaya başladı. Ama gözlerini hâlâ Maryam'in üzerinden ayıramıyordu . Maryam'in küçük elleriyle çapayı beceriksiz bir şekilde yere vuruşu dikkatinden kaçmıyordu. Ara ara gözlerini kaçırıyor fakat içindeki  ses onu bakması için zorluyordu. Maryam'in yüzüne gizlice tüm dikkatiyle bakıyor. Sonra bir hata yapar gibi önüne dönüp kızarıyordu. O da içindeki bu aptal duyguya karşı gelmeye çalışıyordu. Daha Maryam'le dün tanışmışlardı... Nasıl bu kadar ileriye gidebildiğini, nasıl bu kadar çabuk etkilendiğini biraz hayretle karşılıyor biraz da suçlu buluyordu. İşe başladigindan beri kafasını kemiren tüm bu düşünceler, bir elemanın   işini daha iyi yapması için onu uyarmasıyla yıkıldı.Bir an ne kadar saçma şeyler düşündüğünü hissetti. Belki de Maryam onu bir arkadaş olarak bile görmüyordu. Belki böyle birşey düşünmesinin sebebi ilk defa bir kız ile  uzunca sohbet edişiydi. Kendini böyle şeylere kaptırmamalıydı. Bunu çok iyi biliyordu.onun Maryam'dan önce, düşünmesi gereken bir ailesi vardı. Böyle düşününce, önceki düşüncelerini çok gülünç buldu.

Öğle molasının gelmesiyle herkes bir yerlere dağıldı.Bu sırada Maryam yemek almak için sıraya doğru yavaş yavaş gidiyordu.