Neden ben?

Dayan yüreğim,dayan

Hepiniz hoş geldiniz!
Sizinle birlikte , 17 yaşında olan masum Baharın zorlu hayatının şahidi olucağız.
Fikirlerinizi bekliyorum. O halde başlayalım :))

"Kendinnen sonra gelenlerin mi kaderini düşünüp ağlarsın,yoksa senden öncekilerin travmalarına eşlik mi edersin?. Bir anın geleceğini bekleyip bin anınımı heva edersin yoksa bin anın gelmesi için bir anını ömürlük mü heva edersin? Ya da her anını son anın gibi yaşamayı tercih edersin... sadece bir tercih.."

1 yıl önce

Hüznlü bir melodi kulaklarımda,beynimdeki sesler durmadan düşüncelerimi esir almakta. Rüzgar deli gibi eserken etrafta, ağaçların yaprakları etrafa yankılanırdı. Saçlarım rüzgarın eşliğinde gözyaşlarıma karışmış ve yüzümün karşısına geçiyordu. Hürriyet istiyorum sadece bana mahsus. İmkansız mı şu söylediğim fani insan için? Ttt

Bazen olur öyle şeyler,bir şeylere kayıtsız kalırız hepimiz. Bir çok travmalar alırız ama asla onlarla yüzleşmeyiz. Yaşamak en büyük travmasıdır her kesin. Son bir defa, huzura dalmak istemiştim. Nasıl ola bilirdiki.. Beni nasıl bıraka bilirdiki.. Yaşam içinde ölüyordum ben gün güne. Sadece bir mektup. Bir mektupla gitmişti yüzyılın sevdalısı. Doğru,ilk defa değildi bu terkedilişim. Ama son bir kez ona sarılmak istemiştim. Belki oda ister diye düşledim. Umutlarımı kaybettim,aklımı itirdim. Zayıf bir kayık gibi denizde bir taraflara fırlanıyordum. Belki çocuk olduğum için daha çok şeyi anlamıyordum ya da anlatamıyorlardı. "Sadece beni bekle.." Kafamın içi allak bullak olmuşken birde bu söz durmadan yankılanıyordu. Bedenim durmadan titriyordu ve avazım çıktığı kadar bağırıyordum. Ellerim,ayaklarım artık bu yükü taşıyamaz olmuştu. Rüzgar saçlarımı bir iğne gibi yüzüme çarparken bağırarak ağlıyordum.Kalbim çok hızlı atıyordu ve acıyordu.. Duygularının esiri olmuştu taki bu güne kadar duygusuz olan kızcığaz. Ne kadar oldu.. Ne kadar oldu gelmemişti o adam. Daha 1 hafta sonra mektubu buluyordum ve o ana kadar kaç senaryo kuruyordum aklımda..

Yas tuttum ben 1 haftadır. Daha çok tutacaktım orası belliydi zaten. Yas.. yas sadece birisinin bedeninin ölümü değildi. Yas bir insanın içinde ölmeye çalışmasıydı bazen. Yas bazen en güvendiğin insanın uzak yerlere gitmesi ve ne zaman geleceğinin belli olmamasıydı, belkide hiç gelmeyeceğinin. Yas bazen bir arkadaş,yoldaş,destekci.. yas bazen bunlardan birini ya da hepsinin birleşimini kaybetmekti. Dayan yüreğim dayan..

Bu kadar acıyı bünyem nasıl kandırır anlayamıyorumki.. Ayaklarım yoruldu ve yere yığıldı.Ellerimi dizlerime koydum ve feryad ettim. Yalnızlığıma isyan ettim. O çukurun karşısına geçip kendimi atmak istedim.Hani ben duygusuzdum ya.. ölümdende korkmazdım demek.

Kulaklarımdaki şarkının eşliği ile derdimi denizlere dağlara paylaşdım. İçimi kemiren o sözleri birer birer anlattım. Nasılsa beni yargılamayacak tek cansız onlar kalmıştı.

Ellerim ve parmaklarım soğuktan buz bağlamıştı ama eve gidip acı üstüne acı yaşamak istemiyordum. Cehennemdeki cehennemi tadmak istemiyordum. Neden ya? Neden acaba? Neden bana bunu yaptı. Bekleyecek miydim? Gerçekten yıllarlada olsa bekleyecek miydim?

***

Günümüz

Oynuyordu çocuklar,
Baktığımda yeşil pencerenin ardından.
"Neden ben?" Dedim.
Soğuk,titrek ellerimle
Kalemi kağıtta gezdirirken.
"Neden ben?" Diye sordum.
Tüm bahçeyi kaplayan
Koca ağaçlardan...
"Neden ben?" Diye sordum.
Güzelliği ile gözkamaştıran çiçeklerden...
"Neden ben?" Diye sordum.
Gökte deste-deste
Uçuşan kuşcuğazlardan...
"Neden ben?" Diye son kez sordum.
Beni bu hayattan soğutan zalim babamdan.
Neden baba,neden?
Ne isterse yaptım,
Hiç birini sorgulamadan.
Okumamı istedi ettim,
Kabullenmemi istedi ettim.
Evlenmemi istedi
Daha onsekizime basmadan.
Yok demedim,diyemedim.
Yapma demedim, diyemedim.
Yine aciz kalıp , karşısında boyun eğdim.
Annem kurtardı beni,
Vazgeçirdi sonunda.
Karşılığında canını verdi,
Benim uğruma..

Şimdiye kadar istediğimiz bir çok için o kadar uğraştık ki , olamayınca yıkık durumuna geldik. Bende hep çok şey isterdim ama her kesin dilekleri aynı değilki. Benim isteklerim resmen imkansızı onaylamaktı. Ama ben bu yolda çok şey öğrendim. Her koşulda kendime güvenmeyi ve kendimi sevmeyi öğrendim. Bu hayatta tek kendimin önemli olduğunu ve başkalarına harcayacağım zamanın ne kadar boş olucağını öğrendim. Bu yolda bir çok gerçeklerin üzerini açtım. Korkularımı aştım ben. Hayallerime ulaşmak için binlerce adımlar atdım. Peki güzel bir soru. Tek başıma bütün bunları nasıl başardım ? Birini ilk görüşten sakın yargılamayın. Kendi başıma geldi ve o yüzden bunu size söylemek istiyorum. Öyle şeyler yaşadımki hayallerim için atacağım adımlara hevesim bile kalmadı. İçimi kıpır kıpır yapan her şey benim için bir kabusa dönmüş durumdaydı. Bütün bunları nasıl aşacaktım hiç bir fikrim yoktu. İnsanlar benim görünüşümden ve ailemden dolayı korkak biri biliyordu. Ve ben kendimi bunlara inandırmıştım. Ama öylemiydim ? Galiba bütün bu sorularının cevabını bu gideceğim yolda vereceğim kurbanlara bağlayacağım. Evet , bu yolda çok kurban vermem gerekecek. Peki bunlar içinde sevdiklerim varsa? Peki yıllar önce yaşanmış bir olay yeniden açılıp hayatımın değişmesini sağlarsa..?

Nasıl olduğuna dair hiç bir fikrim olmayan bir yola giriyorum. Zaman durmuyor ama ben gün güne ölüyorum. Oturup saatlerce kafamı duvara sallamak istiyorum ama buna bile vakit bulamıyorum. Ben her kesten çok kendimden çekiniyorum...

Ben Bahar Bozoğlu. Evet ben terpiye gidecektim. Nasıl bir şey olduğunu bilmiyordum bu ilk olacaktı. Peki terapiye neden gittiğimi biliyor muydunuz?

Söyleyemem.. çünkü bu sorunun cevabını bende bilmiyordum.

Yazardan:

Her birinize merheba sevgili okurlarım. Eğer yolunuz bu kitaba düşmüşse bir sebebi vardır. Dekdektiv mi diyelim , aşk mı , ya dostluk ve sadakat mi. Bu kitapta göreceğiniz çok şey olacak. Hepinize şans verdiğiniz için çok teşekkür ediyorum. Bu kitap kurgudur. Gerçek hayat hikayesi değildir. Kitabın her cümlesi kendime aittir. Merak etmeyin , klişelerle sizi yormayacağım. Çok garip şeyler olacak.. Okudukca göreceksiniz. Umuyorumki hepiniz çok beğenirsiniz. Kurguya başladığımda böyle bir senaryo aklıma gelmemişti ama bölümleri yazdıkca aklıma o kadar şey geldiki her bölümde bir birinden farklı şeyler olacağına emin ola bilirsiniz. Bir masal okuduğunuzda ondan bir ders çıkarırsınız. Bir dizi izlersiniz sebebi eğlenmeniz ve vakit geçirmeniz olur. Burdaysa hem ders çıkaracaksınız , hem eğleneceksiniz. dedektiv kurgusu sevenlere sesleniyorum , buyurun bize katılın. :)

Ara sıra yeri geldiğinde dram olucak. Yeri geldiğinde sizi güldürecek ama konularıyla sizi sıkmayacak. Hiç düşünmediğiniz anda düşünmediğiniz şeyler olacak. Altını çizmek istediğiniz cümleler çoğunluğu olacak.. Hiç bir şekilde söyleyemediğimiz duygular burada olacak. Bazı sorular olacak o sorular ki, kendi kendinize verdiğinizde cevap alıp hayatınızı değişterecek sorular.

Aşk olucak sevgi olacak. Romantika da olacak. Bir birinden güzel çiftlerimiz ve partnerlerimiz olacak.

Düzenlenme :

Yorumlarda bir çok kişi yazmış bu yüzden açıklık getirmek istedim. Kızımız evlenmiyor arkadaşlar. Şiirde söylediği gibi annesi karşı çıkıyor. Yani hikayemiz kızın evlilik hayatı olmayacak. Kendim de böyle zorla evlilik hikayelerini sevmiyorum. Tamamen farklı olaylar gelişecek ve bunları okudukca göreceksiniz. İyi günler dilerim.

(BAHAR)
Devam edicek....
Yorum ve fikirlerinizi bekliyorum.
Oylayın fikirleriniz çok önemli ♡