Neden ben?

Sırra kadem olanlar

Bizde derdimiz var sanıyoruz.

Feryar çığlıkları kaplamıştı sevinçleri.

Yoktu gülümseme izi ne de bir duygu belirtisi.

Nerede insanların önceki hali?

Ah hayır her şey çok değişti.

Yürek yakan o derin sözleri,

Feryadın bir parçası.

Rüya sanılan o gerçekler,

İsyanın vakit arayan dakikaları.

Ölen çocukların sayı..

Vicdansızların artımı.

Kalbimde büyük yaralar serdim.

En derininde kendiminkine yer ettim.

Acıyla bakan gözlerin ,

Karşısında boyun eğdim.

Derin sessizlik sarar kalbimi..

Çocukların neşe çığlıkları neredeydi?

İmdaat eden sesler kaplamıştı yerini.

Ah , hayır her şey çok değişti.

Hadi anlat şimdi.

Anlat, o küçük çocuğa maharetini.

İçe iiçe o zehiri,

Ölesiye dövdüğün çocuğa.

Anlat maharetini.

Anlat gözünde yaş durmayan ebeveyine vicdansızlığını. Anlat!

Ey dünya , nerelere geldin ,

Nasıl bir yer oldun böyle.

Ah hayır her şey çok değişti.

Şeref , vicdan , merhamet neredeydi bunlar hepsi?

Duygusuzlar mi sardi bu sehri?

Söyle bilelim sebebini.

Yardımımız dokunur belki.

Artık her şey çok değişti.

Güvenilmez olduk , insanlar hepsi..

Olanlar karşısında kendime gelemez durumdaydım. Belliki babam gitmezden önce son kozunu oynamıştı. Her kes çıktıktan sonra inceleme ekibinden gelen polislerimiz cesedi incelediler. Belliki bir şey bulmuştular , hepsi şaşkın ifadelerle bir birine bakıyordu. Hemen arabalara bindik ve kimselere görünmeden oradan ayrıldık. Normalde bize izin vermezdiler çünkü ifade alınması gerekirdi. Ama gelen polisler Altay şirketini çalışanları olduğundan bizden şüphelenmezdiler.

Mertle arabaya bindik ve sessizce oturduk. İlk sessizliği ben bozdum tabii ki.

"Mert , babam gerçekten bunu yapmış ola bilir mi?"

"Bilmiyorum. Aslında her türlü cevaba hazır olmalıyız. Bak , baban hapisten çıktığından beri cinatetler durmadan artıyor. Başka sebep düşünemiyorum . Belki de o değildir çünkü o potansiele sahip biri değil. birini öldüremez sadece ölümle tehdid eder. Anlata biliyor muyum?"