Neden ben?

Masum dokunuş

Hangi kabustan uyandım , ruhum hala sessiz yorgun kırgın.

Ben sadece sonunu beklerken....

bir elde bıçak bir elde vicdan. Birini bırak birini al. Bir yanda cahil bir yanda sakin birini bırak birini al.

Sakin düşün ses çıkarma. Belli etme kimselere küçümsemesinler sonra.Hatalı olan ben değilim onlar.

Ses çıkarma yakalarlar. Oyunu kurlına göre oyna. Kartsa kart. Kumarda damı haksızlık. Oyunu kuralına göre oyna.

Acı vermeden acı olmaz. Acı olmassa mutluluk olmaz. Mutluluk olursa sen olmassın. Oyunu kuralına göre oynayalım dedik. Pazarda kalmadı nerden alalım ?

Simsiyah giy atla dışarıya. yakalanma sobelerler. Ebe nerede , arıyormu hala ? sakin ses çıkarma yakalarsa ebe sen olursun.

Daha fazla canımı yakma bu benim işim. Ne çabuk anlattım demi. Biraz zaman gerekliydi. Daha öyreneceğiniz çok şey var. Sizde etrafınızdakileri tanıyormuydunuz? kan... tattınız mı? nasıl güzel mi ?

Tamam şimdi daha iyiyim. Daha doğrusu şöyle söyleyeyim ilaçlarımı aldığım sürece daha korkusuz birine dönüşüyordum. Küçüklükten beri düştüğün evin içindekileri seçmemeyin nasıl kötü bir şey olduğunu düşünüyordum. Düşünsenize nasıl iğrenc bir aileniz var ama ne atıyorlar ne satıyorlar. Yararlarına ne gelirse...

Evet büyüdükce kötü alışkanlıklara yiğelendim. Bir gün babamın sigarasını evin tam ortasında attığını görmüştüm ve hep annem buraları toplamak zorunda kalırdı.

Okula gitmediğim dönemlerde evde tek başına otururdum ve bir şeyler karalardım. Evet benim hakkımda doğru bildiğiniz tek şey bu ola bilir. Ne yazdığımı sormayln çünkü bu gizli.

Eminimki şimdi bunlar sizi meraklandırmıyor. Sizin şimdi düşündüğünüz o gece değil mi. Annemi kimin öldürdüğü ve bunu benim yapmam haberinin imkansız olduğu değil mi ?

Tamam her şeyi en baştan anlatacağım. Anlatacağım evet. Kağıt kalem aladım ve yazmaya başladım.

17 yaşıma girdiğim gün. Her şeyin başlangıcı ve sonu olan o gün.

O gün 17 yaşıma bastığım gün. Babam evde değildi bir iş için şehir dışına çıkacağını söylemişti ve annemle güzel gün geçirmek istemişdik.

Üzerime giydiğim beyaz pofurlu bir elbise , siyah üstü açık topuklularımla çok uyuyordu. Saçlarım güzel şekilde taranmış ve arkadan bir birine geçirip geri kalanını açık burakmıştım. hafif bir makyajla daha da güzellik katmıştım. Küçük sade çiçekli küpeler ve onunla uyumlu olan çiçekli bir kolye daha. Boynumda o kadar zarif duruyorduki çıkarmak istememiştim o an. Çok mutluydum hem de çok. Güzel gün geçirmiştim.

Bahçede küçük bir parti yapmıştık. Bu benim ilk doğum günü partimdi.

Odama gittiğimde babamın bu akşam eve döneceği haberini almıştık. Doğru bu beni üzmüştü. Hem de çok üzmüştü.

Üzerimi değiştim ve yatağa uzandım. Ve bu sırada kapının çalınma sesini duydum. Annem kapıyı açmıştı. Adım sesleri geldikce kalbime bir taş oturmaya başlamıştı. Nedense odama gelmemiştiler.Annemle salonda konuştuklarını duydum. Son zamanlar böyle konuşmaları çok oluyordu ve bu beni tedirgin ediyordu. İçeriden adımın çağırılmasıyla bütün düşlerimden uyanmıştım. Ayağa kalktım ve korkar adımlarla kapıya doğru ilerledim. Elimi atıp kapı kolunu burktum ve kendime doğru çekip kapıyı açtım. Salona doğru telaşlı ve heycanlı adımmlarla yürümeye başladım.Babama baktım değişmemişti yine aynıydı.