Merhaba bebişlerrr Yeni bölümle karşınızdayım. Bu bölüm için çok heyecanlıyım. O zaman bölüme geçelimmm
Sabah sabah Efenin kafamı şişirip uyandırmasıyla uyandım. Şimdi de kombin yapmak için giyinme odasında kiyafetlere bön bön bakıyordum. Rutin haline geldi artık her gün kombin yapmak için kıyafetlere bön bön bakmak. Yeter bee nedir bu beee
Okul serbest olduğu için ve okuldan sonra direkt Barlasla görüşmeye gideceğim için güzel kombin yapmak istedim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bunları giydim. Rimel eyeliner ve lipgloss da sürüp Barlasın verdiği kolyeyi çantama attım. Saçlarımın önünden iki tutam saç ayırıp geri kalanını yukarıdan at kuyruğu yaptım. Telefonumu ve okul çantamı da alıp odadan çıktım. Aşağı inip salona girdim. Herkes burdaydı. "Günaydın" n'yi uzatarak söyledim. Ege dışında herkes karşılık verdi. Kendimi Efenin yanina atıp yanaklarından öptüm. O da beni öpüp belime sarıldı. Ege göz devirirken diğerlerinin dudakları azıcık kıvrılmıştı.
Kapının tıklanmasıyla annem "geldii" diye sevinçle çığlık attı. Hemen kapıya koşup açtı. Biz de peşinden gittik. Karşımda tanıdık bir sima vardı ama nerden tanıdığımı çözemiyordum. Siyah saçları kömür renk gözleriyle çok yakışıklıydı. Herkesle görüşüp bana baktı. Sinirli gibi duruyordu. Yada yüz şekli öyleydi. O da mı önyargılı davranacaktı?
Bana yaklaşıp önümde durdu. "Selam ben Barlas" dedi. Ben şaşırmış bir şekilde ona bakıyordum. Böyle bir şey yapacağını düşünmemiştim. Kötü davranır sanıyordum. Hemen kendimi toparlayıp "selam ben de Aleyna" dedim. Yüzünde şaşırmış bir ifade vardı. Yanlış bir şey mi söylemiştim?
"Barlas işte sana bahs ettiğim kardeşin Aleyna." dedi annem. Barlas 'anladım' anlamında kafasını salladı. "O zaman hadi yemeğe geçelim oğlum. Sen de acıkmışsındır." diyip Barlası yemek odasına çekiştirdi. Yiğit gelip belimden tutarak yemek otasına ilerletti. Şaşırmamıştım çünkü hep bana ilgiyle yaklaşıyor. Yemek odasına girince Barlasla göz göze geldim. Yiğit abi sandalyelerden birini çekip beni oturttu ve saçlarımın üstünden öperek kendisi de yanıma oturdu. "Teşekkür ederim doktor kekim." dedim gülümseyerek. Bu halime gülüp "rica ederim hasta kekim" dedi. Bu söylediğine gülüp önüme döndüm. Dönmemle yine Barlasla göz göze geldim. Beni çözmek ister gibi bakıyordu. Gözlerimi kaçırıp yemeğe başladım. Yemek bittikten sonra çantalarımızı alıp dışarı çıkmıştık. Bu gün bizi Yiğit abim bırakacaktı. Hemen öne binip önü kaptım. Diğerleri de söylenerek arkaya bindiler. Sessiz geçen yolculuktan sonra okula varmıştık. Aras ve Efe görüşürüz diyip indiler. Ben de kapıyı açıp Yiğit abimin yanaklarından öptüm ve "görüşürüz abi" diyip hemen indim. Arkamda şaşkın bir Yiğit abi bırakmıştım. Kalbine inmese bari. Okula girip etrafta Uzayı aradım.
Bankta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. Kafasına bir tane geçirip yanına oturdum. "Niye vuruyorsun kızım ya acıttı." dedi çocuk gibi zirlayarak. "Tamam be ağlama" dedim yüzümü buruşturarak. "Dün niye aramıştın onu söyle" dedim. "Sınıfımı soracaktım ya aynı sınıfta miyiz?" diye sordu Uzay boşluğum. "Hıhı aynı sınıftayız. En kötüsü de ne biliyor musun? Arasla da aynı sınıftayız" dedim bıkmışca bankta aşağı kayarak. "Desene hiç bir bok karıştıramiyacağız" dedi. "Aynen hadi kalk sınıfa gidelim zil çaldı zaten." dedim ve kalkıp sınıfa gittik. Kapıyı çalıp içeri girdik. Tüm sınıfın odağı şu anda bizdik. Genç bir kadın öğretmen vardı. Hoca bize dönüp "siz yeni gelen öğrenciler olmalısınız. Kendinizi tanıtın." dedi. Uzayın kolundan tutup ileri ittirdim. Banane ilk ben tanıtmicam.
