Louise Resurreccion
Pangalawang araw na namin ngayon dito sa resort, parang gusto ko na lang magstay in dito dahil sa ganda ng tanawin tuwing tinitignan ko ang dagat at langit. Sa nagdaang taon ay ngayon ko ulit naramdaman ang saya sa buhay ko. Masaya dahil wala na akong problema. Masaya dahil wala ng nanggugulo sa buhay ko. I felt my truly happiness.
Mag-isa lang ako dito sa buhangin. Nakaupo lag at malayo sa tubig kung saan ito umaabot tuwing lumalapit sa pwesto ko ang alon ng tubig.
The best thing I ever received in my whole life is Lola Bea and my friend. Lalo na si Della. They became my comfort place. Nasa high rank na ata ang confidence ko dahil sa kanila.
They help me thru out and in, thru bad and good time. Wala na atang ikakasaya ng buong-bou ang puso ko, sapat na sila sa 'kin at ang tanging haharapin ko ngayon ay ang taong mamahalin ako ng buong-buo.
I'm 26 yrs old, hindi pwedeng single lang ako. Gusto ko rin magkaroon ng anak at pamilya. Hindi sa nagmamadali ako pero I need to find the man who destined to me.
Hindi naman pwedeng mamatay ako na walang asawa, Oo.
Someone cough at my back, it broke my train of thought so I look back and I was shock when I saw Percy who was standing at my back, and wearing his smile on his face.
I smile back. "Hi!" and greet him. He greeted me back.
Humarap ulit ao sa dagat at napabuga.
Naramdaman ko ang kanyang presensya sa gilid ko at batid kong umupo rin siya.
"Mag-isa ka lang." He said.
"Hindi." Sagot ko.
Nararamdaman ko ang kanyang tingin sa 'kin kahit na nakatalikod ako sa kanya.
Na naman kasi, bakit kasi ang lakas ng pang-amoy ko? Amoy na amoy ko ang panglalaki niyang perfume. O matapang lang talaga yung perfum niya.
"Sino naman kasama mo?"
"Ikaw, duh" inirapan ko siya ng mas lalo siyang lumapit sa tabi ko.
'lapit ka pa oh'
"Sila lang ba ang kaibigan mo?"
I was shock by what he asked. Hindi ko naman alam kung bakit niya pa ito tinanong, concern ka babes? A-apply ka baby? Or what?
"Why?" Kunwaring mataray kong sagot. "Oo sila lang."
"Baka pwede mo rin ako maging..." Pabitin niyang sabi.
Tinignan ko naman siya at nahuli ko naman siyang nakatingin sa 'kin. Nakaw ka pa ng titig sa 'kin ah. Kawatan.
"Kaibigan." Mahina ngunit dinig ko naman.
Napaawang ang labi ko dahil sa sinabi niya, hindi nag proseso sa utak ko.
Para sa 'kin, hindi mabilis makahanap ng tunay na kaibigan. Lalo na’t may trauma na ako sa pagkakaroon ng kaibigan dahil sa nangyari sa 'kin noon. Dahilan rin ng pagkasira ng buong pagkatao ko. Kaya hindi ko talaga hahayaan na may sumira sa 'kin ulit lalo na’t buo na ulit ako ngayon. Ayoko na ulit mangyari sa 'kin ang nangyari noon.
Minsan rin ako magkamali pumili, at ayoko na maulit.
"Hey.." nabalik ako sa ulirat ng hawakan ng Percy ang balikat ko.
"May problema ba?" Umiling ako sa kanya at napatingin sa kamay niyang nasa balikat ko parin.
Napatingin din siya roon at nahihiyang tinanggal yun. Napakamot pa ito sa kanyang batok.
