Rano obudziłam się z lekkim bólem głowy.
Resztę popołudnia spędziłam na oglądaniu seriali z Connore'm. Kevin poinformował nas że Henry Moore będzie czekał na nas w restauracji za około godzinę. Nie sposób wyobrazić sobie moją minę kiedy po „krótkiej kąpieli i szybkim suszeniu włosów" zostało mi 20 minut.
Stanęłam przed szafą pełną starannie poukładanych ubrań. Dużo wcześniej wysłaliśmy do Chicago ciuchy i rzeczy które chcieliśmy zabrać ze sobą przy przeprowadzce. Dzięki temu podczas lotu mieliśmy przy sobie jedynie dwie walizki.
Chwyciłam za telefon w celu szukania inspiracji na pintereście. Zmarszczyłam brwi widząc powiadomienie z instagrama.
*Użytkownik @oliviablakee dodał/a cie do grupy „Chicago jest piękniejsze nocą"*
@charlieandrews_ : Tristan i Seattle wczoraj wracali wieczorem do domu, chcecie nam o czymś powiedzieć? Ps. To niesprawiedliwe że ten dupek już się na nią rzucił. Byłem pierwszy!!
Wykrzywiłam usta w uśmiechu.
@trustthetristan : Rory zarzygała mi pół auta.
ja: To jest nieprawda.
@oliviablakee : Dzisiaj wieczorem jest wieczór filmowy u mnie. Powtarzam żeby Rory i Connor wiedzieli.
@connorblackredwhite : O której? Rory, ja i Artemis idziemy na kolacje z panem Henrym.
@oliviablakee : Przyjedziecie po kolacji. Przynamniej zaoszczędzimy na pizzy.
ja: Zapraszając Connor'a nie zaoszczędzicie na pizzy. Ten człowiek sam zjada dwie rodzinne.
*4 użytkowników zareagowała na twoją wiadomość wesołym emotikonem*
Odrzuciłam telefon na łóżko i szybko wróciłam do przeglądania ubrań w szafie. Wreszcie postawiłam na coś klasycznego. Czarna sukienka z wykrojonym dekoltem i ciemny płaszcz. Chwyciłam jeszcze złoty naszyjnik i w pośpiechu ruszyłam do toaletki.
Ograniczyłam makijaż do tuszu i paru kropel korektora. Nienawidziłam swojej twarzy w makijażu.
I nie dlatego że uważałam bóg wie co o dziewczynach które się malują, bo tak nie było. Podziwiałam je.
Ja nie potrafiłam dobrać dobrego podkładu do swojej białej jak ściana skóry, a co dopiero ładnie się pomalować. Zabiłabym aby ktoś mnie tego nauczył.
Czułam się jak upośledzona bo każdy mój makijaż wyglądał jak charakteryzacja na klauna.
— Rory! — Usłyszałam przerażony głos
Connor'a. — Ratunku! Kurwa! Dusze się!
Przerażona podbiegłam do brata który zacisnął na swojej szyi krawat. Jebanym supłem.
— Nie mogę oddychać! — Krzyczał do mnie kiedy ja szarpnęłam krawat jednym ruchem i uwolniłam jego szyje z ucisku. — Dobry boże..
— Należy ci się nagroda dzielnego
pacjenta. — Zwróciłam się do zadyszanego
blondyna. — Żółte papiery.
To było śmieszne. Prawda?
— Ja.. Ja mogłem umrzeć! — Powiedział kiedy ja zajęłam się poprawnym zakładaniem krawatu na jego szyi.
Kiedy skończyłam wiązać krawat do moich uszu dotarł odgłos dzwonka z telefonu.
Podeszłam do komórki aby zobaczyć wielki
napis „Kevin".
— Zbieraj się — zwróciłam się do Connor'a. — Kevin już na nas czeka.
Chłopak lekko pokiwał głową i wziął ode mnie płaszcz.
Dżentelmen? Nie. Connor po prostu uwielbia podżerać gumy z kieszeni moich ubrań.
— Czemu nie masz? — Zmarszczył brwi chłopak.
YOU ARE READING
ʏᴏᴜʀ ɪɴᴛʀɪɢᴜᴇ | 16+ (Część Pierwsza)
Teen Fiction[PIERWSZY TOM DYLOGII „INTRUGE"] Kiedy Aurora i Connor White wyglądając za okno mieszkania napotykają wzrokiem karetkę, jeszcze nie wiedzą że trafią w ręce biologicznego ojca. Kobieta która wychowywała ich przez całe życie, która ich urodziła. Umie...
