23 written by ✍🏼 @caenationwrites

0 0 0
                                    

Husband material ...
Nakikita ko siya sa future

hindi ko na ata mabilang kung ilang beses ko naisip na mapangasawa siya.

“Ano iniisip mo?”

“o bigla ka namang nagsasalita”

“mas gusto mo ako na tahimik?-”

“hindi. Hindi ako sanay may problema ba?”

“ familiar kase itong lugar ”

“dejavu?”

“bumalik lang, sa utak ko”

“Ako rin” We are um, mahirap mang paniwalaan

We know that we're from our past lives. Yah ‘our’ past lives, magkasama na kami, noon. Paano nalaman? in past life regression.

“aside from that”

“ano” Nakatingin ako sa lawak ng dagat. nasa may harang na bato kami nakaupo, at nakaharap sa karagatan. Sarap ng simoy ng hangin

“Kung paano ba uh,” tiningnan ko siya, tiningnan nya ang sa may bulsa ng cargo jeans nya. may kinuha siya sa bulsa parang cristal box. I looked at Him straight in the eye, nang umangat ang tingin nya sa akin

“Alam ko ang tagal” He smiled at me, He opened that box, and i saw a Ring. Tiningnan ko siya muli, gustong marinig ang nasa utak nya. “ang tagal kitang pinaghintay. ang tagal rin kitang gusto makasama ulit” the mood was light, ang gaan lang, kahit naiiyak ako. But he is still jolly to talk “ang tagal mong umiyak, inisip na di ka worth it. Makita ang iba na masaya habang ikaw”

“iniisip ka” tinakpan ko ang bibig nya gamit ang hintuturo, di madiin “halos walang araw na hindi kita- na hindi ka nasagi sa isip ko. Ikaw lang yung nakakaintindi sa akin. Yung gusto kong”

“nakakaintindi sa akin.” He is teary eyed but, i know, it's tear of joy. We feel the same

“alam ko rin nung sa past natin, marami ka pang gusto, magawa maranasan maabot. Kaso yun at nauna ka.”

“Aakalain mo bang mahahanap kita?”

“hindi. We find each other, kahit ilang beses”

“Gusto kita pakasalan” Lumuhod siya sa harap ko kasabay noon ay ang unti unting paglubog ng araw. “pakasalan mo ‘ko”

Di mo lang alam kung anong saya ang nararamdaman ko, na manggaling saiyo ang salitang iyon. “Matagal na kita gustong pakasalan” diretsong sagot ko, I held His arm's to stand up, Niyakap ko siya ng mahigpit, at siya parnag speechless pa

“Totoo ba to?” abot langit n'yang ngiti

“totoo na ‘to.” He hugged me back, at maya-maya ay sinuot ang sing sing sa ring finger ko, tumawa siya nang tumingin sa akin

“Kung panandalian man to. Uulitin ko, uulitin kitang mahalin”

“kung babalik man ako ikaw pa rin at ikaw ang pipiliin ko”

At 23 of 2023 we got married in my favorite Church.

RANDOM STORIES, BY MY IMAGINATION Where stories live. Discover now