“Kayang kaya ko po yan. Kailangan ko lang talaga ng trabaho ngayon.”
“Osige pasok ka na para bukas. Nakumbinse mo na ako.” Abot langit ang ngiti ko
“Talaga po? Salamat Ate ah. Thank you so much talaga.”
Malinaw na ang usapan. Pansamantala magtatrabaho muna ako para pag naka ipon. Makapunta na ako ng UP!
“Actually dalawang college schools Gusto ko pasukan. UM Tsaka UP”
“oh? e Nakapag UM ka di ba?” Kausap ko ang beshy ko, si Karina
“Oo two years. I just want to explore, maganda talaga e Gusto ko rin matupad yung UP Dream ko! Dream yon o”
“Transfer ka?”
“It’s my plan.”
*****
ANOTHER DAY, and nandirito ako sa UM UNIVERSITY. may ede deliver kasi, yong friend ko na nagc-crave ng cupcakes, Dahil nga multitasking ako, medyo ni-career ko na ang pagiging Baker rin.
Kita rin yon,
“Gusto nyo? Tubig, o” Naglako na rin ako ng mga iced water and bottled.
May mga player's kasi at estudyante na nag b-break time, syempre mainit.
“Ito pala si miss Iced water” May nagsalita.
Napasama ang tingin ko sa kanya. It's Keiron Wakin Angheles.
Yung mahilig mang asar sa akin noon pa. Nakapag tapos na ako sa second year at lahat, ganyan pa rin ugali nya.
“Oo mister pawis, Gusto nyo?”
“pawis man ako. pogi pa rin”
“Alam naman namin kung Ano este, Sinong gusto nyan ni Wakin dito e...”
“Shht” Suway ni Wakin sa ka member nya, basketball player sila.
“Isa pa kayo,” Patawa tawa pa sila. “Makaalis na nga” Sabi ko na lang.
“pero di nga” lumingon ulit ako sa kanila at kay Wakin “Ingat ka, masobrahan ka nyan sa pagka sipag mo next kita natin, Baka yaya na kita” Humagalpak sya ng tawa, pati yong iba sa kanila.
‘Ka bwisit talaga’ Sabi ng utak ko. inirapan ko sila, tumalikod na ako at nag fvck you sign bago umalis.
“Nakakainis...” Naalala ko lang yong lalaking yon.
“Ano naman yan beshy?” bigla sumulpot si Karina. tumambling pa “Bakit malungkot ang beshy ko!?” tumabi sya sa akin sa upuan.
Habang ako, natatawa “wala... Nagco compute lang” tiningnan ko ang listahan ng mga utang. “Kailangan ko na talaga nang mas okay na sweldo. Dami pang bayarin daming iisipin Alam mo? tama si Nanay. Habang tumatanda nagkaka problema.”
“Ano rin yong sabi ni Nanay Suning?”
“huwag problemahin ang problema.” Bumuntong hininga ako.
“Balak na ni Ate umuwi galing abroad. Ako kaya sa maynila na lang kaya? magtrabaho gano'n.”
“pwede... e sila muna dito gano'n?”
“Oo, pangarap ko ‘to e.”
I DECIDED TOO. Pumunta nga ako ng Maynila pagka uwi ni Ate Risha Galing Paris.
“Kumusta dyan? Di ba sabi ko tumawag ka agad pagka rating mo”
“Okay naman-”
“Ate! Tawag ka lagi, tsaka sana maayos ka dyan baka puro ka gala” sabat ng pangatlo sa’min, si Nash.
