“Cristan!” Sigaw ko sa kawalan. Nanghihinang mga tuhod nanghihinang puso. animoy hangin at paghinga ko lang ang tunog ng paligid. tiningnan ko ang mga damo kung nasaan ang lapida nya.
Lumuhod ako at hinaplos yun “Anong gagawin ko..?” nagmamakaawang tinig.
ang dami kong gustong sabihin o isumbat o isigaw. Ngunit pag hinga lang ang umaalingaw-ngaw sa bibig ko.
Tumayo ako, mga luha na gusto kumakawala sa mga mata ko.
“Paki yakap naman ako.” bumuhos ang mga luha. Niyakap ko ang sarili ko. “mababaliw na ako..”
(CRISTAN:POV)
“Andito ako mad. andito ako” Natumba sya at naupo sa damuhan “kaso Hindi mo makita na nakayakap na ko sayo”
Ilang saglit pa ay umulan.
“Gusto ko SUMIGAWWWWW!! GUSTO KO! sumigaw” sigaw nya sa gitna ng kalsada, gilid ng sementeryo.
(MADELIN POV)
“Wala akong magawa kundi tanggapin.” pagkukumbinsi ko sa sarili “LAHAT! NG SAKIT NA-”
bumalik ako sa puntod nya “sorry ah. Ikaw lang kase matatakbohan ko, sa yugto ng buhay ko. na apaka gulo”
