“I said let go....!”
“I can’t...!”
“Let go!”
“A-yaw-ko-nga.” Tiningnan ko sya at napatitig saglit
“O, osige na nga,” kinuha nya na ang kwintas nya, kalahati ng akin
Friendship Necklace to be exact. hinayaan nya hilahin ko ang akin mula sa pagkakadikit nun sa kwintas nya dahil magnet necklace ito
“uhm, bahala ka” paalis na ako sa harap nya
“Nagseselos ka?” natigil ako
Ano bang, tanong, yan? anong.... ayaw ko, ayaw ko mahalata. ganun nga ba? dahil may kinakasama na nakaakbay na girl sya kanina, i turned my back to faced him, quickly “Huwag kang suspicious. anong selos-”
“bakit ganun, ganyan ka ata pag... se-”
“shut.” i paused, kumunot ang noo nya mukhang paawa na confused. “Kasi, nangaasar ka ganun ba tingin mo sa ‘kin clingy?”
“Tingin ko lang naman” he rolled his eyes, turning his gaze back at me “tulad nung naramdaman ko nang gusto mo rin bigyan ng couple necklace yung-” he shut his mouth.
my eyes widened caused of confusion “wha-ano? Anong ganun...ka rin? tsaka tinutukoy mo si Efred gosh! iba pagbibigyan nya nang couple necklace na yon. nagsa-suggest ako...” i closed my mouth
looking at him, of his reaction if what would be his response. medyo napa awh... ang bibig nya, nodding twice.
“Oh-key... uhm mali,” nahiya sya
And we laughed at that moment, i told him hindi ako nagselos, fine. konte
hindi ko mapigilan.
“Hindi na. okay. lumalayo nga e pag ganun,” bulong ko yung huli
“huwag ka na magselos okay?” mas dumikit sya, inaakbayan ako nang marahan “ikaw lang naman ang...best friend ko, na...may couple, necklace ko.” marahan nya na pagsasalita
