Center of Attraction [Melody Series 1]

Chapter 16: Self training

Chapter 16: Self training

I open the book under my bookshelf. Lahat yon ay nakasulat sa Korean language tapos may translation na English. Marahan akong umupo sa study table at nagsimula ng magaral ng Korean language.

"Annyeong haseyo, it's means Hello, greetings." Basa ko sa first page ng book. Dapat pala naghire ako ng tutor para sa Korean Language noon kung alam ko lang na pagaaralan ko tong language na ito. Edi sana hindi nasayang yung nga oras na free ako.

"Yes strands for Ne or Ye."

"No is Aniyo. Please for Juseyo. Thank you, gamsahamnida or gomawoyo. I'm sorry, mianhaeyo. I don't know mollayo."

Kahit papaano naman pala may naiintindihan ako. Kaso nga lang pag may kausap na akong korean pano ako magsasalita ng hindi nauutal o nabubulol. Mahirap pa naman din ang Korean language dahil may two different silang dialect na ginagamit madalas nga lang ay Hangul ang ginagamit nila.

"Hello on the phone, yeoboseyo. Good morning, yoeun achimieyo. How are you? Eotteohge jinaeseyo or jal jinaeyo. Long time no see, oraenmanieyo. Bye, annyeong. Goodbye (to the person leaving when you're staying) annyeonghi gaseyo. Goodbye (when you're leaving and the other person is staying) annyeonghi gyeseyo. Take care jalgayo.

Nakaka two pages palang ako ng libro pero halos maliyo na ako sa sakit ng ulo kakabasa at kakabigkas ng mga words. Inuuna kong basahin ang English tapos tsaka ko ita-try bigkasin sa salitang Korean. Nagpahinga muna ako ng ilang beses tumayo ako para hawiin ang kurtina ng kwarto ko. Namangha ako sa gandang view ng City. Seoul South Korea. Hindi ko akalain na makikita ko ito. Sa tv o kdrama ko lang nakikita ang pinakasikat na places sa South Korea eh. Nakapangalumbaba ako sa study table ko ng magutom ako. What time na ba? Bakit feeling ko ako palang ang member dito sa loob ng floor? Pwede ba akong lumabas? Tumayo ako at sinubukan na pihitin ang door knob. Kaso naka lock sya. Hindi sya nabubuksan.

Gutom na ako eh.

May mini ref ako sa kwarto ko may mini dining table at kitchen doon ako nagpunta baka merong pagkain. Kaso tubig at ilang vegetable at fruits lang ang nakita ko walang junk food or pasta man lang. Napilitan akong buksan ang bottle of water tsaka kumuha ng isang apple tapos ay hinugasan at binalatan tsaka ko kinain yon. Grabe magugutom ako lalo nito at baka mamayat pa. After kong kumain ay muli akong nagpatuloy sa pagbabasa.

"Good luck, hwaiting, literally "fighting" or haengun-eul bimnida. Amazing daebak." Yung Daebak lagi ko syang naririnig sa mga kdrama. Amazing pala ibigsabihin non in English. Daebak.

"Come on! What the!"

"Thank you for this meal, jal meogeotseuminda. Congratulations, chukahaeyo. No problem, munje eopseoyo. Of course, dangyeonhajyo. Just one moment, please, jamsiman gidaryeo juseyo. Sleep well, jal jayo. Don't worry, geokjeong hajimaseyo."

"What's your name? Ireum-i mwoyeyo?. My name i... je ileum-eun. Nice to meet you, bangapseubnida. Where are you from? Eodieseo wasseoyo?. I'm from... eseo wasseoyo. How old are you? Myeot sarieyo. What's your job? Jigeobi mweoeyo?

Where do you work?eodieseo ilhamnikka? What are your hobbies? Chwimiga mwoni? And you? Geuligo neo? Have a nice day, joheun haru bonaeseyo."

Napaunat ako ng katawan nangalay katawan ko sa kakaupo. Tumayo ako at nag unat ng katawan.

"Gosh! Why is it so hard to understand?" Bulong ko sa sarili habang naguunat ng katawan.

"Why they don't have r in the alphabet?!" Tanong ko ng napagtanto ko yon kanina pa. "Ugh! I'm tired!" Wala ata akong karapatan na magpahinga ah. Wala akong phone, gadgets o tv man lang sa loob ng kwarto mababaliw ako habang nasa loob ah. Nakakaboring. Wala naman makausap dito kaya pano ako gaganahan magaral ng Korean language.