Center of Attraction [Melody Series 1]

Chapter 24: Hurt again

Chapter 24: Hurt again

"The design is very unique and classic," Calypso said habang nakatingin sa blueprint na nasa table namin. It was a classic modern house. Calypso look at me... staring at me. "What do you think, Ezra?"

"H-huh?" Everyone from the table look at me. I smile halfway and nodded. "It's gorgeous and... uhm good."

"Thank you, this house really suit on you, Ms. Ezra." Architect Mendoza tease me. I smile though.

"When did this house start?"

"If you want we can start in next week?" Architect Mendoza said I nodded.

"Sure..."

"Sorry but I have a meeting next week then I'll start a new project sa Makati. Baka ma-adjust kung pwede." Lenarj interrupted me.

"P-pwede naman," peke akong ngumiti. "So thank you, Architect Mendoza and Engineer." Tumayo at ngumiti sumunod naman si Calypso sa akin. Hindi pa man kami nakakalayo ay hinarang ako ni Lenarj. I look at him with shock and afraid. Baka may makakita sa amin na mga paparazzi. "What do you want?"

"Can we talk?"

Napamaang ako sa sinabe nya. Napalingon ako kay Calypso pati sya nagulat din. Tumango sya at nauna na lumabas ng restaurant.

"Anong paguusapan?" Takhang tanong ko sa kanya.

"Let's go to my car," hinila nya ako sa braso at ako namang si tanga nagpahila.

Teka! Ang gaga mo, Ezra! Nagpahila ka naman! Go to his car!? Wait! What the fuck! Anong paguusapan at sa kotse nya pa!? Hindi ko alam bakit kusa akong pumasok sa loob ng kotse nya. Palihim akong napamura sa sarili ko ng makita ko syang umikot para makasakay sa sasakyan nya.

Tahimik kaming nakaupo sa loob ng kotse nya. It's a black Ashton Martini. Mahal ang klaseng ganitong sasakyan. So mayaman na pala sya ngayon. Good for him.

"I went to you're concert sa Philippine Arena," his voice was low and he can't look at me directly. Nagulat ako sa sinabe nya. Hindi agad nakasagot. "You made it. You made it by yourself." He look at me with so much of adoration.

"Y-yeah. I made it..." Nawalan ako ng masabe habang nakatitig sa mata nya. Mabilis akong bumitaw sa pagkakatitig sa kanya ng maramdaman ko na kumikirot ang puso ko. Eto na naman sya eh. May panibagong masakit na umuusbong sa puso ko. Nakakatawa na konting sabe nya lang lumalambot na agad yung pagkatao ko. Sumusunod na agad ako sa kanya. "Y-you made it also. You are now Engineer. Good for you." Tumatango ako habang sinasabe yon.

"Yeah, 3 years I spent my life to studying and to be proud of myself." He scoff a little.

"Y-you know... I'm sick of this!" Inis na sabe ko habang umiiwas ng tingin sa kanya. Naramdaman kong lumingon si Lenarj sa akin. "I'm really sick of this shit!" Matalim akong napabaking sa kanya, mabulis umiwas ng tingin. "G-gusto kitang saktan! Gusto kitang murahin! Gusto kitang tanungin!" Tuluyan na bumagsak ang luha ko at agad akong umiwas ng tingin sa kanya.

"I'm sorry..."

"Tang ina naman eh!" Marahas kong pinunasan ang kuha ko at kahit paulit-ulit na nababasa ang mukha ko sa walang away na pagluha. "Putang ina talaga, Lenarj! Bakit mo ako niloko!? Bakit mo ako ginago!?" Malakas kong sigaw sa kanya. Natahimik sya at hindi agad nakapagsalita.

"E-Ezra..."

"Hihingi ka na naman ng sorry!? Tang ina yang sorry na yan! Mababawasan ba nyan ang sakit na nararamdaman ko!? Mababawasan ba nyan yung trauma na iniwan mo sa akin!? Hindi Lenarj! Kahit lumuhod ka pa! Kahit magmaakawa ka sa akin... hindi na ako papagago sa katulad mo!" Marahas kong binuksan ang pinto ng sasakyan nya at binalibag ito palabas ng sasakyan nya.