✧42✧

22.4K 1.8K 785
                                    

Hayalimdeki Can ayyynı böyle ya ne eksin ne fazla aşırı bu 👇🏻🧿

Atakan ve Eren ağırlıklı bölüm istemiştiniz hehehe Umarım seversiniz bölümü🍼👼🏻👨‍👦🍭🍫🍯

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Atakan ve Eren ağırlıklı bölüm istemiştiniz hehehe Umarım seversiniz bölümü🍼👼🏻👨‍👦🍭🍫🍯

Yanlışlar varsa üzgünüüm😽

Eren'i almaya gitmeden önce markete uğradık Atakan'la. Market arabasını süren takım elbiseli adam çoğu kişinin ilgi odağı oluyordu. Ben de ister istemez kıskanıyor, sırnaşmak istiyordum ama elalemin ortasında iki erkeğin o şekilde görülmesi garip gelirdi herhalde.

Eline aldığı sos kavanozunu incelerken kaşlarını hafif çatmış, gözlerini kısmıştı.

"O ne?" Diyerek yanına yaklaştım. Çok ciddi baktığından merak ettim.

"Hollandez sosu. Marketlerde azırının satıldığını bilmiyordum." Kaşlarım havalandı istemsizce. Denememiştim bunu hiç. Biz genelde ketçap mayonez yerdik Eren'le.

Atakan sosu alıp arabaya koydu ve raflara göz atarken konuştu.

"Size güzel bir yemek yapacağım haftasonu." Yüzümdeki gülümseme büyüdü.

Raf raf dolaştık ve lazım olan şeyleri aldık. Kendimi halsiz hissetmemin yanı sıra başım ağrıyordu. Artık kasaya ilerlerken ayakta duracak mecalim kalmamıştı. Atakan'ın yan gözle bana baktığını hissediyordum ara sıra, o da anlamıştı sanırım.

Atakan yine bana hiçbir şeyi ödettirmedi. Ağzımı açarsam kızacaktı da. O yüzden bir şey demedim. Diğer poşetleri o alırken bana en hafif iki poşeti verdi. Onun yanında kendimi bebek gibi hissetmekten alıkoyamıyordum.

En sonunda arabaya geldiğimizde yerleştik ve kemerlerimizi taktık. Beynim zonkluyor gibiydi, elimi başıma atıp gözlerimi kapattım.

"Başın mı ağrıyor?" Nazik çıkan kalın sesiyle biraz daha konuşsa sanki iyileşir gibiydim.

"Evet, hasta olacağım galiba." Sesim bile kırgın çıkıyordu. Sıkıntılı bir nefes alıp verdi.

Yola çıktığımızda çok mayışmıştım, öyle ki kreşe geldiğimizi arabanın kapısı açılıp kapatılınca fark etmiştim. Arka koltuktan sesler gelince kulak verdim.

"Abi biraz hastalanmış, uyuyor. Sessiz olalım olur mu?" Atakan'ın sesi nazik çıkıyorken çocuk koltuğunun kemer takma sesi geldi. Eren mızmızlanır gibi bir mırıldanma çıkardı.

"Abi hasta." Dedi kendi kendine üzgünce, "Öpeysem geçey mi?" Atakan alayla güldü.

"Kim kandırıyor seni bu laflarla? Öyle bir şey olsa emin ol hiç hasta olmazdı." Dudaklarım kıvrıldı, Eren anlamamış olacak ki, "Ha?" dedi kabaca. Atakan güldü onun bu tepkisine.

"Yok bir şey canım." Bu sefer gülen taraf Eren'di.

"Abinin adı Can, ben Eyen." Atakan'ın canım demesine takılmıştı sanırım.

Yönetici Kalp- BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin