BEYOND LUST

50

Halos hindi na maaninag ni Lauren ang kabuuan ng Boss niya dahil sa kaniyang mga luha. All this time, he knows her since she was a young.

Kong totoo man ang sinabi nito, hindi niya rin naman maaring sabihin na hindi totoo ang mga pinagsasabi nito dahil tumugma ang mga iyon sa nangyari noon sa Airport.

Pero may isang bagay pa siyang nais malaman, ang tungkol sa laman ng envelope na pinakita nito. Pakiramdam niya ay may marami pa siyang kailangang malaman at isa na yun.

Inaamin niyang takot na takot siya kay Santiago sa mga oras na iyon but the pain is hard to bear. Ang sakit sa mga mata nito ay hindi niya kayang tiisin. She badly want to know everything. Pero hindi rin niya kayang makita ang Binata sa ganitong sitwasyon especially now that she knows what he had been through.

Ngayon niya naintindihan kong bakit ganoon ang ugaling ipinapakita nito. Hindi biro ang pinagdaanan ni Santiago, imagine. He lost his Wife, at hindi pa lamang nito totally natatanggap ang nangyari and his Parents died. Kong siya ang nasa kalagayan nito, she would rather die than fighting against this pain.

She didn't even realize what he had been through. With that eight years, he hid himself in the Philippines?

Gusto niya itong lapitan pero matinding pagpipigil ang ginawa niya para hindi niya iyon gawin. Not for now, hindi pa siya maka get over sa mga rebelasyong sinabi nito kanina.

Alam niyang wala itong kasalanan but it feels like his being so mean with all this night when he come home from the court.

Pinahiran niya ang hilam niyang mga luha at tumayo. She want to rest at alam niyang pati ito ay kailangan iyon. Everything is cleared to her mind now except to the truth 'bout that envelope.

Dinaanan niya ito, ang akma niya sanang paglabas sa pintuang iyon ay pinigilan nito. Santiago held her wrist pero para siyang napaso sa ginawa nito kaya niya hinalot ang kamay nito mula sa pagkakahawak.

Ito na naman ang pakiramdam na uneasy ng tumayo ito at nandoon ang galit sa mga mata nito, at tulad niya ay hilam ang luha doon.

"I thought you love me..."Hindi mapigilang sabihin ng Binata.

He need someone to rest right now and that someone is her. It's Lauren, but it feels like she's scared. Nakikita niya ang takot sa mga mata nito. Ni hindi niya alam kong ano ang iniisip nito sa mga oras na iyon habang nakatitig sa kaniya. Ng salubungin niya ang tingin nito ay kusa itong nag-iwas na nagbigay ng kirot sa kaniyang puso.

Hindi magawang sumagot ni Lauren sa sinabi nito. Yes she love him but now? Wala siyang ibang maisip na kailangang gawin kundi ang hayaan muna ito. She need to let him find himself.

Masyado niyang nahusgahan ang Binata at alam niya iyon ng hindi man lang inalam kong ano talaga ang pinagdaanan nito.

Bago paman ito muli makalapit sa kaniya ay nagmamadali na siyang lumabas sa nakakatakot na silid na iyon.

Kinailangan muna niyang huminga, gusto niyang huminga.

She is not mad at him, may kunting sakit lamang siyang nararamdaman sa ilalim ng kaniyang puso dahil sa mga rebelasyon nito at natatakot siya na paano kapag may malaman pa siya mula dito?

Santiago is a kind of person na hindi niya kayang basahin.

Bababa na dapat siya ng makasalubong niya si Gabriel na nagmamadaling umakyat sa may hagdanan.

"Lauren? What happened??"

"I D-don't know. It's h-hard to process Gabriel hindi ko alam!!"She became emotional again, she didn't understand herself dahil hindi niya magawang pigilan ang mga luha niya.