BEYOND LUST

59

Hindi pa lang buong sumisikat ang liwanag ng araw ay gising na ang diwa ni Lauren. Hindi siya makatulog na maayos, marahil ay naninibago siya dahil matapos ang ilang taon ay nasa Mansion na siya. Or maybe it's hard to sleep last night dahil nakatulog naman siya pagkarating kahapon.

Pinusod niya ang buhok at nanghilamos ng mukha sa banyo. Nagsipilyo narin siya saka nagpalit ng damit.

Last night was a little bit of fun. Because who would expect na makasama at makakasalo niya ulit ang mga taong na miss niya sa hapunan? And last night was the start. Nagkaroon sila ng kuwentuhan, lalo na sa kuwento ni Manang Esmi. Tanging siya lamang ang di naglabas ng kahit na anong kuwento tungkol sa mga nangyari nong nasa Sicilia siya or even about her Boss.

Kahit anong pilit ni Heinrich na magkuwento siya ay di talaga siya nito nakulit. Hindi narin naman ito namilit pa dahil wala naman talaga siyang balak na sabihin sa mga ito ang mga iyon.

Ng makapili na ng pambahay ay bumaba narin siya. Tutulungan kasi niya si Manang Esmi sa paghahanda dahil paparito si Mr. Raval upang bumisita. Nabanggit kasi ni Viron kagabi na pupunta sa Mansion kinaumagahan ang Daddy nito para ihatid ang suit niya para sa gaganaping Graduation Ball Night nito sa University para sa pagtatapos nito.

At ibig rin kasi niya itong kausapin tungkol sa mga Kapatid niya.

Gaya kasi ng sinasabi niya ay hindi rin niya kayang malayo sa dalawa. Kasi kahit hindi niya buong kadugo ang mga ito ay naging malaking parte ito ng buhay niya.

Pagkapasok niya sa dining ay sumalubong sa kaniya ang matang inaamin niyang namiss rin niya sobra.

"R-roxan..."

"Lauren?!"Hindi makapaniwalang tanong nito.

Dahan-dahan siyang tumango dahilan para takbuhin ng Kaibigan ang pagitan nila at gawaran siya ng sobrang higpit na yakap. Doon na siya tuluyang umiyak. Gumanti din siya ng yakap rito. She miss her so much lalo na si Helena na matagal narin niya o nilang hindi nakikita.

"Are you for real?!"Gulat na gulat parin nitong tanong.

Humiwalay siya dito at biniro ito."Mayayakap mo ba ako kong hindi??"

"Lauren naman!!"

"Ikaw naman kasi.."

"Okay fine, I'm at fault. But wait, what are you doing here kailan kapa nakauwi??"

Kumuha siya ng tasa at nagtimpla ng kape. Ng makapagtimpla ay doon siya tumayo sa may coffee maker sa tabi ng lababo. Hinipan niya ang mainit na kape, nakadalawang inom muna siya bago sumagot.

"Am I not welcome here??"

Hinampas siya nito sa braso at inirapan."Duh. But seriously Ren, kong sakto ang bilang ko hindi pa dapat ngayon ang uwi mo sa Pinas ah. May nangyari ba doon??"

Natigilan siya at wala sa sariling natahimik. May ilang butil ng luha ang nahulog mula sa kaniyang mga mata.

Pinag-iisipan niya kong sasabihin niya ba dito ang mga nalaman niya at ang tungkol sa nangyari sa pagitan nila ni Santiago. She sob, hanggang sa naramdaman na lamang niya ang pag yakap nito sa kaniya.

"T-tama na. I'm sorry, I didn't mean to ask. I won't force you to answer but always remember that I'm here and willing to listen. We're here for you Lauren..."

"T-thanks Rox..."

"But hey! You've changed.."

Again, natigilan siya.

Baka nahalata nito ang pagbabago ng hitsura niya dahil kahit siya ay ramdam niyang medyo pumayat siya ng kaunti kumpara sa dati niyang katawan.

Pero peke siyang tumawa dahil baka mahalata nito at mabilis pa naman itong makaamoy.