BEYOND LUST

58

Wala sa sariling pinakiramdaman ni Lauren ang mga boses na nag-uusap sa loob ng kuwarto niya. Familiar sa kaniya ang mga iyon pero hindi magsink in sa isipan niya.

"Heinrich stop, you might wake her up."

"But Kuya I really miss Ate Lauren, don't tell me you did not??"

"Of course I do but she need rest, mahaba ang flight niya as we expected."

"Okay but I wanna hug her please??"

Narinig niya ang pagbuntong hininga nito."Okay, okay fine but be careful."

"I will..."

She felt her Sister's hug, a very genuine hug. Saka lamang pumasok sa isip niya ang mga ito. Her Siblings, hindi muna siya nagmulat ng mga mata at hinintay itong matapos. Ng mahusto siya sa pagpapanggap na tulog ay dahan-dahan na niyang minulat ang mga mata.

"I miss you too Heinrich.."

"Ate?!"Her Sister gasp.

Tinapunan niya si Viron ng titig at nakangiti ito habang nakasandal sa hamba ng pintuan, inangat niya ang mga kamay sa ere hudyat na gusto niya ng yakap mula dito na magiliw naman nitong tinanggap ng walang pag-aalinlangan.

Umupo siya sa kama, si Heinrich ay nakayakap na ulit sa kaniya ng sobrang higpit. Ng makalapit ang Kapatid nito ay yumakap narin ito sa kaniya. This images of them hugging each other makes her feel comfort at least.

"A-ate, you're here. Why you didn't tell us? Nasundo ka sana namin sa Airport..."

"Shhh. It's fine Hein, I came here safe.."

"But you at least tell us."

"Naah. I wanna surprise you two so why would I tell?"

Humiwalay ng yakap si Heinrich sa kaniya."Kong sa bagay nga naman Kuya. It's not a surprise anymore if Ate will tell us."

"You have a point."

Sabay na natawa ang mga ito. While her, she just push herself to laugh kahit hindi niya naman talaga gusto. Ayaw niya namang ma offend ang mga Kapatid niya kapag nakita ng mga ito na hindi siya masaya.

"Why did you come back here so early? I mean, Is your contract with your Boss over??"

Bigla siyang natahimik dahil sa naging tanong ni Viron. After hearing that word Boss, something is back. Isa-isang nagsilitawan sa balintataw niya ang mga nangyari simula ng makilala niya ang Boss niya bago paman sila lumipad patungong Germany. Sa loob ng tatlong buwan. Within that months everything is too much.

At sa loob ng mga buwan na iyon ay mabilis na nahulog ang loob niya sa Binata. Ang dating simpleng pagkakagusto at paghanga, it turns into worst love. Nagmahal siya sa taong hindi pa maayos mula sa nakaraan nito. Parang tulad siya ng iba. Na kahit walang kasiguraduhan ay kumagat siya. Helena's words cross her mind. Ang mga salitang paulit-ulit nitong sinasabi noon that don't love that person who not totally healed. Pagak siyang natawa dahil bakit nga ba ngayon lamang niya iyon natandaan?

After everything?

His broken heart affects her that much, pero wala siyang pinagsisihan na minahal niya ito because her being honest. Naging mabuti rin ang Binata sa kaniya. Pinaramdam nito sa kaniya na pinapahalagahan din pala ang tulad niyang pinagiwanan ng lahat nang mahal niya sa buhay at ngayon malaman-laman niyang nabubuhay pala siya sa kasinungalingan.

Muli ring pumasok sa isip niya si Manang Esmi. Kaya mabilis niyang hinarap si Viron at Heinrich na nakatitig na din pala sa mukha niya.

Nagtatakang kinapa niya ang kaniyang buong mukha dahil baka may dumi doon pero luha ang nakapa niya na bumasa sa kaniya mga pisngi.