TANLEY

21. Bölüm Acımın Üstünde Yerin Var

Hellü aşkolar, nasılsınız? Ben iyi gibiyim ama oy ve satır aralarına yorum yaparsanız daha iyi olacağım xgjjgdjgd.

21. Bölüme geldik, çok çabuk geçti gibi ama aynı zamanda hiç geçmedi sanki. Bilmiyorum, tuhaf bir his. Ama bu zamana kadar yanımda olan herkese teşekkür ederim, iyiki varsınız 💗

En büyük motivasyon kaynağım sizlersiniz, hepinizi çok seviyorumm 🥺🤍

Artık bölüme geçebiliriz, keyifli okumalarr 🤎

                          Bölüm Şarkıları

               Gökhan Türkmen / Bitmesin

           Zakkum / Dile Kolay Kalbe Değil

                Zakkum / Müsaade Senin

"Üstüne basıp geçtiğin her bir parçam, sana olan duygularımdı. Artık sadece benim değil, duygularımın da katilisin."

Bu zamana kadar hep gerçeklerin peşinden koştum, doğruları öğrenmeye çalıştım. Gerçeklerin daha acı olduğunu bilmeden.

Bazen öyle bir hale gelirsin ki artık yalanlardan değil gerçeklerden kaçarsın. Çünkü öğrendiğin her gerçek, bir parçanı götürür. Yok olursun.

Gerçeklerden kaçmak kadar kötü olan bir şey varsa o da yalanlara inanmaktır. Hem de yalan olduğunu bile bile. Çünkü inanmak istediğin yalan gerçeklerden daha iyidir, daha az acıtır.

Çok acıdım, çok acıttım. Artık yoruldum, ne acımak istiyordum ne de acıtmak. Bile bile yalanlara inanıp mutlu olmak istiyorum.

Mutluluğu zor buldum, kısa sürmesine izin veremem. Çünkü istediğim zaman kazanamayacağımı çok iyi biliyorum.

                                        ⁠✧

Feza'nın anlatımı ile

Baba olmak zor iş, herkesin harcı değil. Sadece lafta baba olunmaz, olunmamalı.

Babalık güç ister, gücün yoksa baba olamazsın. Ya da iyi bir baba olamazsın.

Bana göre baba olunca evladın her şeyin önünde gelmeli, evet daha baba olmadım ama biliyorum. Çünkü benim babam hiç böyle biri olmadı. Hiçbir zaman önceliği biz olmadık, daha doğrusu ben olmadım.

Babamın işine yaradığım sürece vardım onun için, dahası yoktu. Evladı gibi görmedi hiçbir zaman beni. Hiçbir zaman saçımı okşamadı, sarılmadı, içten gülümsemedi.

Babam vardı aslında ama yok gibiydi. İşte bu en acısıydı.

Beni neden sevmediğini çok sorguladım, hep suçu kendimde aradım. Ben iyi bir evlat olsaydım beni severdi dedim. Çünkü Beril'i seviyordu, çok seviyordu. Beni de bir gün öyle sever diye çok bekledim. Ama hiçbir zaman beklediğim olmadı.

Benden önce başka bir oğlun olduğu için mi sevmedin beni baba? Ama bir baba tüm çocuklarını sevmez mi? Annem severdi baba, hem beni hem Beril'i çok severdi. Sen neden annem gibi olamadın?

Annemi de çok severdin baba, onu neden aldattın peki? Çok geç hamile kaldığı için mi? Sen bu kadar iğrenç bir insan mıydın başından beri? Annem nasıl sevdi seni?

Annem öldükten sonra çok yalnız kaldım ben baba, ama babam var dedim. O bizi bırakmaz, bizi sever, korur kollar dedim. Sevip korudun ama sadece kardeşimi. Benim suçum neydi peki? Ben de senin oğlundum baba. Beni neden sevmedin? Beni neden sevmeye çalışmadın?