My Husband In Law

Chapter 36

Pagkatapos kong magluto ng almusal ay naligo at nagbihis na ako dahil sasamahan ko si kendric na sunduin si kuya Kenneth sa airport. Oo, uuwi na sya dito sa Pilipinas. Mag s-stay na muna raw sya dito.

Paglabas ko sa kwarto ko ay halos sabay lang kami ni kendric, galing naman sya sa master's bedroom kung saan kami natutulog. Halatang kagigising lang nito. Sa dati kong kwarto ako nagliligo at nagbibihis.

"Let's have our breakfast na." Bungad ko sakanya

He just nodded then wrapped his arms around my waist.

"Goodmorning, hon." He kissed my forehead

"Nag text na ba sayo si kuya?" I asked him while we're walking down the stairs

"Yeah, malapit na daw sya." He said

"Talaga? Nako bilisan na natin, hon. Wag naman natin pag-antayin pa si kuya Kenneth."

Binilisan ko ang paghahanda ng lamesa para maka-kain na kami.

"Are you sure you want to come, honey?" He asked while we're eating breakfast

"Uh.. ayaw mo ba?" Tinanong ko sya "Okay lang naman, balitaan mo nalang ako." I forced to smile

Hindi naman 'yon big deal for me. Okay lang.

"That's not what i mean, my wife. It's a long drive. Is it okay with you?" Malabing nitong sambit "Baka mapagod ka." He added

"Okay lang naman sakin. Pwede naman akong matulog sa kotse." Sagot ko naman

"Thank you, my wife." Sabi nya

Nginitian ko lang sya at ipinagpatuloy na ang pagkain.

Pagkatapos naming kumain ay hinugasan ko na kaagad ang mga pinagkainan para makapag bihis na din ako. Pina-una ko nang magbihis si bryan.

I wore denim long skirt and white blouse, partnered with flat korean sandals then a bit elegant shoulder bag. While i put my hair in a bit messy bun then put a little bit of make-up on my face.

Lumabas na 'ko sa walk-in closet at nakita ko naman agad si Kendric na naka-upo sa couch sa living area sa baba na naghihintay saakin. Bumaba na din ako agad para ayain na itong umalis.

He's now wearing a black polo shirt and six pocket shorts with white sneakers.

"Let's go na?" Tanong ko sakanya pag-baba ko

He smiled a bit then nod. Put his hands on his pocket. I encircled my arms on his arms. Then he smiled at me.

Pagbaba namin sa basement sa parking area ay dumiretso na kami sa kotse ni kendric nang makaalis na kami dahil panigurado malapit na maka pag landing ang eroplano na sinasakyan ni kuya Kenneth.

"Matagal mo ding hindi nakita yung kuya mo 'no?" I asked kendric while he's driving

We're on our way to the airport right now.

"Yeah, it's been 4 years." He answered

Hindi ko na namalayan na nasa airport na pala kami dahil nakatulog ako sa haba ng byahe. Ginising nalang ako ni kendric.

"Sorry nakatulog ako." Nahihiya ako sakanya dahil tinulugan ko lang sya sa kotse

"Nah, it's fine, my wife." Saad nito

"Let's go na? Baka hinahanap na tayo ni kuya Kenneth." Pag aya ko na sakanya

Hinawakan nya ang kaliwang kamay ko at naglakad. Hindi pa man din kami nakakalayo ay natanaw na namin si kuya Kenneth na nakatayo at halatang naghihintay saamin. Lumapit naman agad kami.

"Bro!" Tuwang sabi ni kuya Kenneth nang makita nya si kendric.

Yumakap sila sa isa't isa at nabaling saakin ang tingin ni kuya Kenneth.

"Coleen?" Tuwang sabi nito "Wow, it's really you!" Yumakap din sya saakin

"Welcome back to the Philippines, Kuya." Nakangiting bati ko

"You're still pretty, like your ate Camille." Papuri nito

"Nako, si ate Camille pala ang hanap nito 'e." Biro ko sakanya

Oo, medyo close nga kami ni kuya Kenneth sa isa't isa dahil sya ang laging kasa-kasama noon ni Mommy reese kapag dumadalaw sila sa bahay ng parents ko.

"Ay obvious ba masyado?" Biro naman nito pabalik

Nagtawanan kami. Tapos napansin kong left out nanaman ang asawa ko dahil ibang-iba yung humor nya sa humor namin ni kuya Kenneth. Hahaha kawawa naman.

_______

Nang maihatid namin ni Kuya Kenneth sa penthouse unit nya ay umuwi na din kami ni kendric.

"Napagod ka ba?" He asked while we're having our dinner

Tinanong nya ako kanina if mas prefer ko raw bang kumain nalang muna kami sa resto or sa bahay nalang, sabi ko naman mas gusto kong kumain sa bahay, kung kako gusto nya sa resto ay mauuna nalang akong umuwi, pero agad namang tumanggi 'to, mas gusto din daw nya yung luto ko. Napaka bolero talaga 'e.

"Hindi naman masyado, why?" Sagot ko

"Nothing, just asking." Sabi nya

Pagkatapos naming kumain ay hinugasan ko na ang pinagkainan namin. Pag akyat ko sa master's bedroom, kung saan kami natutulog, gising pa sya at mukhang busy sa laptop. Nakaupo ito sa couch.

"Anong oras mo balak matulog?" Taas kilay kong tanong dito

He smirked "I'm just checking some emails and business proposals, hon." Sagot nito

"Okay, goodnight." Ngumiti ako sakanya bago humiga sa kama

Wala pa man ding isang minuto ay naramdaman ko na na humiga na din ito sa tabi ko.

"Tapos kana?" I asked

"It's not that important.." Dahilan nya

Napangiwi nalang ako at tumalikod, inaantok na din kasi ako. Naramdaman ko nang ipinulupot nya ang mga braso nya dahan dahan sa beywang ko.

"Goodnight, honey." Bulong nito sa kaliwang tenga ko

Ngumiti lang ako bago ko ipinikit ang mga mata ko.

"Thank you for coming into my life, my wife." Bulong pa nito

Agad ko namang iminulat ang mata ko dahil sa sinabi nya, at humarap sakanya.

"Why do you think you're lucky because of me?" Tinanong ko sya

"Every man is asking for someone like you to be their wife, but i think I'm the one who win."

Nagmayabang ka pa ha

"Sus, I'm nothing compared to other girls." Sabi ko

"What?" Kunot kilay nyang sabi

"Oo. Kasi sila successful ang career nila like may sarili silang businesses, magaling silang mag manage ng mga iba't-ibang negosyo, 'e ako? Tss." Paliwanag ko

"I completely disagree with you, my wife. They are nothing compared to you." Madiing sabi nya "You can do anything. You're not just a talented woman, you are such an amazing wife too. Imagine you're doing all those house chores by yourself. You're also a wise and intelligent doctor. I think other guys are jealous of me, because i have you as my wife." Sabi nya

"Pero pabigat sa asawa?" I tried to smile

"That's not true, Yeonah. Don't ever say that again." Medyo inis nyang sabi "You're never a burden to me. My life became more meaningful because of you. You're the reason why i always want to go home early from work. You're the reason why i want to have child someday, because I'm very sure that you will be the best and most amazing mom for my children." Sabi nya

"Bry.."
_______

A/N: Hellooo po !! Pls pa follow naman po ako hehe, and pa vote na din po<33 
Just let me know if you want next part hihi comment down your thoughts about this story mga bhie, loveyahh!