Bir oyunla örtülüydü o yalan,
Ağlanacak güldürüydü oynanan.
Çevresini küçüklerin sardığı
Gülmelerin arkasında ağlayan,
Aldanmamış aldatılmış bir insan.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kan ve Gül...
Rıza'nın kucağında dışarıya çıkartılan Bade, tırnaklarını genç adamın kollarına geçirmişti. Sırtı ve ön bölgesi akan kandan dolayı sırılsıklam olmasına rağmen onun bu kadar güçlü olması Rıza'yı şaşırtıyordu. Arkalarından bakmakta olan adamları umursamayıp, hızlı adımlarla arabasına doğru ilerlerken Ecmel'in "Buraya!" diye bağırdığını duydu. Ama onu umursamadı. Bir müddet olduğu yerde durup, omzunun üzerinden kıza ona güvenmediğini belli eden bir bakış attı ardından da yürümeye başladı. Kendi arabasına doğru giderken Doruk'un, Siwon'u öldürüşü geldi aklına birden. Onu sağ bıraksaydı eğer işini kendi bitirecekti genç adam.
"Keskin!"
Arkasından gelen ayak seslerine kulaklarını tıkamıştı Rıza. Öyle ki eski arabasının önüne gelip tek eliyle kapının koluna uzandığında kapının önüne geçip gözlerinde öfkeyle kendisine bakmakta olan kıza baktı ruhsuz bir şekilde. "Onu nereye götürdüğünü sanıyorsun?" diye soran Ecmel'e uzun uzun bakan genç adam sesini çıkarmadan ön kapının kolunu kavradı ve kendisine doğru çekti. Kapı hiç zorlanmadan açılıverdiğinde Bade'yi canının yanacağını bile bile sırt üstü koltuğa yatırıp, üzerindeki deri ceketi çıkardı ve daha fazla üşümemesi için üzerine örttü. Başını dışarı çıkarıp, kapıyı kapadığında Ecmel hala kendisine bakıyordu. Yüzüne inen sert tokatla başı yana savrulan genç adam, alev alev yanan gözlerini kızın değişken renkli gözlerine diktiğinde bir eliyle çenesini sıvazlıyordu.
"Onu hemen diğer arabaya götür!" diyen genç kız Rıza'yı yok edecek bir öfkeyle gözlerinin içine bakarken adamın kendisini dinlemiyor oluşuna daha fazla sinirleniyordu. "Sana diyorum!" diye bağırdığında Rıza bir elini arabanın üzerine koyup gülümsedi ardından da "Ben de diyorum ki; o benimle gelecek! Çiftliğe!" diye bağırdı. Ecmel, bir adım geri gidip şok olan gözlerle Rıza'ya baktığında genç adam, kanlı ellerini üzerine sildi ve tek bir laf dahi etmeden arabanın etrafından dolaşarak sürücü tarafına geçti. Emniyet kemerini takıp, dikiz aynasından olduğu yerde durmakta olan kıza bakan genç adam, el frenini indirip, gaza bastı. Vitesi ileri alıp gaza daha da yüklenirken arabadan korkunç derecede bir ses yükseldi ve Rıza hiç zorlanmadan arabayı bulundukları yerden dışarı çıkardı.
Ecmel ise olduğu yerde durmuş ellerini yumruk yapmıştı. Öz abisi, çocukluğundan beri yanında olan ve kendisini koruyan adamı öldürmüştü düşünmeden. Ona dur demesine aldırış etmeden. Hoşlandığı ve sevdiği adam, gelmeyeceksin dediği halde peşinden gelmiş ve sanki o yaralı kız ona aitmiş gibi davranıp kalbini kırmıştı. Doruk'a, ona bakacağına dair söz verirken Ecmel kendisinde değildi ancak yerine gelen mantığı buz gibi bir bakışla az önce yanlarından ayrılan arabanın bırakmış olduğu lastik izlerine baktı. O kızı öldürecekti. Rose, belki ona acı çektirmek istemişti ama Ecmel bundan daha fazlasını yapacaktı. Dişlerini sıkıp, ellerini yumruk yaptığında Lax "Ecmel!" diye bağırdı. Başını çevirip, onun çatılı kaşlarına bakarken adamın elini havaya kaldırıp "Gitmemiz gerek" dediğini duydu ve sesini çıkarmadan başını sallayıp, yürümeye başladı.
