მთელი გაკვეთილი საპირფარეშოში მომხდარზე ვფიქრობდი.
მე მეგონა ჯონქუქი...
მაგრამ არაფერიც სხვა რა უნდა მეფიქრა ჯონქუქი მექალთანე და ფლებოია.
დასვენებაზე დერეფანში უაზროდ დავდიოდი,ჯონქუქი არ ჩანდა,არც მინდოდა მიისი ნახვა.
-აქ რას აკეთებ მარტო?
-თეჰიონ?
-ხომ არ შეგეშინდა?
-ასე ქურდივით თუ უკნიდან მომადგები შემეშინდება აბა.
თეჰიონმა ჩაიცინა.
-მგონი შენ მითხარი რომ თვალში არ უნდა გაგჩხეროდი.
-აზრი შემეცვალა პატარა გოგო.
-მგონი გითხარი რომ შენი პატარა გოგო არავინ არ არის.
-რას ვიტყვი ვერ დამიშლი.
-დაგიშლი თუ ლაპარრაკი ჩემზეა.
-კარგი აბა ჰე კარგად.
-კარგად.
სკოლიდან გამოსვისას ჯონქუქი დავინახე მანქანაში იჯდა.
ჩემსკენ მოიხედა,მასთან არ მივსულვარ სხვა გზით წავედი.
უკნიდან ვგრძნობდი რომ მანქანა მომყვებოდა.
ნაბიჯებს დავაჩქარე,მაგრამ მანქანა მაინც დამეწია.
-ნარი ჩაჯექი.
-ფეხით მინდა წასვლა.
-რომ გეუბნები ჩაჯექი მეთქი ჩაჯექი.
-მე შენს ბრძანებებს არ ვასრულებ.
-ნარი!
-წადი!
მანქანიდან ჯონქუქი გადმოვიდა,და ახლოს მოვიდა.
სახეზე შევატყვე რომ გაბრაზებული იყო.
-ნარი მაბრაზებ.
-გაბრაზდი მერე.
ჯონქუქმა უეცრად ხელი მომკიდა და მანქანაში შემაგდო.
თვითონაც ჩაჯდა,კარების გაღება ვერ მოვასწარი რომ ჩაკეტა.
-გააღე.
-გირჩევნია ჩუმად იჯდე დაიკო.
ვიცოდი რომ ვერაფერს გავხდებოდი,ამიტომაც მობუზული ვიჯექი.
***
-მოხვედით ბავშვებო?
-კი დე.
ჯონქუქს არც შევხედე მაღლა ავედი,ვიმეცადინე,ადვილები იყო მალე მორვჩი.
საწოლზე წამოვწექი,და ტელეფონში შევედი,ინსტაგრამიდან ვიღაცამ მეგობრობა გამომიგზავნა,მის პროფილზე შევედი,თქვენ წარმოიდგინეთ ვინ იყო,თეჰიონი მეც დავუდასტურე.მალევე მომდის მესიჯი.
taehyung
გამიკვირდა რომ დამიდასტურე მეგობრობა.
nari
მე კი გამიკვირდა რატომ მოგინდა მეგობრობა.
