გათენდა.
ავდექი ფანჯარა გამოვაღე,და გადავიხედე,სუფთა ჰაერი სახეში მელამუნებოდა.
დავინახე ჯონქუქი რომელიც ვარჯოშობდა,მისი კუნთებს კარგად შეამჩნევდით,იმდენად ვიყავი მიშტერებული რომ ვერც კი გავიაზრე თუ როგორ ამოიხედა მაღლა.
გაეცინა.
ეგრევე დავხურე ფანჯარა.
გონს მოეგე ნარი.
ჩემს თავს ვეუბნებოდი.
კარები გაიღო,და დედაჩემი შემოვიდა.
-ნარი?
-შემოდი დე.
-ნარი მე და ჯონვუ საზღვარგარეთ მივდივართ.
-რაა?მაგრამ იქ რა გინდათ?
-ვიფიქრეთ რომ დავისვენებდით,თან მოგზაურობისავითაც გამოგვივიდოდა.
-მაგრამ მე?
-შენ და ჯონქუქი აქ დარჩებით.
-მაგრამ დე...
-ნარი შვილო ყველაფერი კარგადაა,ნუ გეშინია,რამდენიმე კვირა დავისვენებთ და მალევე ჩამოვალთ.
-კარგი.
ყველაფერი ჩემს წინააღმდეგ რატომ არის,ანუ რა გამოდის სახლში მარტო მე და ჯონქუქი ვიქნებით.
ამდენი ფიქრით მქონი ჭკუიდან შევიშლები.
***
საღამოსკენ დედა და ჯონვუ გავაცილეთ.
სახლში შესვლისთანავე თვალში მომხვდა მდივანზე მჯდომი ჯონქუქი რომელსაც ფეხები მაგიდაზე ქონდა შემოწყობილი,ხელში კი ტელეფონი ეჭირა,და უნებურად ეღიმებოდა.
ცნობისმოყვარეობამ დამძლია და უკნიდან გავიარე,ისე რომ ტელეფონში ჩახედვაც მოვასწარი.
აი თურმე რა ყოფილა, ისტაგრამზე ვიღაც შიშველი გოგოების ფოტოებს ათვალიერებს.
გარყვნილი.
ფლებოი.
მეც მდივანზე დავჯექი,და ვუყურებდი მის სახეს.
ჯონქუქმა შემამჩნია.
-რატომ მიყურებ დაიკო?
-შენ რა გაცინებს სულელივით?
-შენი რა საქმეა?
გული მეტკინა,მართალია ჩემი რა საქმეა,მე ვინ ვარ რომ მას ვეკითხები ,არავინ ნახევარდის გარდა.
-კარგი.
ავდექი,და კიბეებისკენ წავედი.
-ნარი გაჩე.
ჯონქუქმა მომატრიალა.
-ბოდიში თუ გაწყენინე.
-არაფერია,მართალი ხარ ჩემი საქმე არ იყო.
-ეგრე ნუ ამბობ შენ ხომ ჩემი
.....
-ნახევარდა ვარ.
მაღლა ავედი.
ცოტახანში ჯონქუქი შემოდის.
-მაპატიე კარგი?
-ჯონქუქ დაგეკაკუნებინა მაინც,რომ შემოვარდი.
-ისა გინდა სადმე გავიდეთ?
-სად?
-გინდა წამოსვლა თუ არა?
-მინდა.
-ხო და წამო.
