-ასე არ უნდა მეთქვა.
ნარი ჯონქუქთან ავიდა.
-ჯონქუქ?
-ხო.
-მე....ბოდიში.
-საბოდიშო არაფერია.
-ეგრე თქმა არ მინდოდა,ხომ იცი.
-ჰმ
-მაპატიე.
თვალები აუცრემლიანდა ნარის.
-არა არ იტირო.
ჯონქუქმა მკლავები მოხვია,და მკერდზე მიიხუტა.
-ნარი შვილ.....
კარებიდან შემოვიდა,ნარის დედა.
ნარი ეგრევე მოშორდა ჯონქუქს.
-ჯონქუქ შენც აქ იყავი?
-მე და ნარი რაღაცეებზე ვლაპარაკობდით.
-კარგია რომ ერთმანეთს და-ძმად იღებთ.
-ჰმ.
ჯონქუქი წამოდგა.
-მე წავალ,საქმეები მაქვს.
თვალი ჩაუკრა,რაზეც ნარის გაეღიმა.
-რატომ გაგეღიმა?
-არაფერი დე,ისე.
-სკოლაში რამე ხომ არ ხდება?
-არა,ყველაფერი კარგად არის.
-კარგია.
***
ნარიმ ჯონქუქის ოთახთან ჩაიარა,როდესაც ხმა მოესმა.
-რაქენი შეაყვარე შენი თავი ძმაო?(ტელეფონზე ელაპარაკებოდა)
-კი....
ჯონქუქს სიტყვა შეუწყდა,როდესაც კარებთან მდგომი ნარი დაინახა.
-მერე დაგირეკავ.
-ნარი?რამე მოხდა?
-არა,მე შენ გეძებდი.
*კიდევ კაი არ გაიგო*
ფიქრობდა ჯონქუქი.
-მოდი ტკბილო.
ნარი ჯონქუქთან მიცუნცულდა,და ჩაეხუტა.
-მიყვარხარ.
-მეც.
ჩაიჩურჩულა ჯონქუქმა.
***
ნარი და ჯონქუქი საჩქაროდ გაემზადნენ,და სკოლაში წავიდნენ.
ჰარუ დერეფანში დადიოდა,როდესაც ბიჭებს ჩაუარა.
-ნახე რალამაზი გოგოა.
-როგორი გამოყვანილი წელი აქვს.
ათას რამეს ჩურჩულობდნენ.
თეჰიონი მათთან იჯდა და,რომ გაიგო ჰარუზე საუბრობდნენ,გაბრაზდა.
-ენები ჩაიგდეთ.
-შენ რა გაბრაზებს?
-ჯობს ჩემი ნერვები არ გამოცადო.
-და რომ გამოვცადო,ის გოგო ჩემია,და შენ რა?
აი უკვე აქ ვეღარ მოთოკა თეჰიონმა,და მუშტი მოუქნია.
-როგორ ბედავ,და მას შენს უწოდებ.
ჰარუმ შორიდან დაინახა,როგორ დაარტყა თეჰიონმა,მივარდა და გაშველებას ცდილობდა.
-თეჰიონ,გაუშვი.
-არა.
