ოდნავ დამშვიდებული ვზივარ,მაგრამ როდესაც ის მახსენდება უნებურად გულში დარტყმას ვგრძნობ.
კარებზე ხმა მესმის.
ყურადღება არ მივაქციე,ვიცი ის იქნება.
-ნარი გააღე კარები!
ყვირის ჯონქუქი.
-თუ არ გააღებ შემოვამტვრევ.
კარების შემომტვრის ხმა მესმის.
მისაღებში გაცეცხლებული ჯონქუქი ჩნდება.
-ნარი!
-ჯონქუქ.
-დამინახე ხო?რატომ გამოიქეცი,ან კარები რატომ ჩაკეტე?
ხმას არ ვიღებდი.
-ხმა გამეცი,იქ რას აკეთებდი?
-ის უნდა გაგეჟიმა ხო?
-ჯანდაბა ნარი,რა უცნაურ კითხვებს სვამ!კი უნდა გამეჟიმა.
ვიცოდი,უბრალოდ მისი პირიდანაც მინდოდა გამეგო.
-კარგი.
-რა კარგი,ასე რატომ მოიქეცი?
ნაბიჭი უნდა გადამედგა,მაგრამ ჯონქუქმა ხელი დამიჭირა და შემომაბრუნა.
-კითხვაზე მიპასუხე!
ამჯერად მკაცრი ტონით მითხრა.
-ხელი გამიშვი.
-სანამ არ მეტყვი არა.
ვეღარ მოვითბინე და ყველაფერი პირში მივახალე.
-შემიყვარდი ჯონქუქ,ჩემს გულში ადგილი დაიკავე,ვიცი რომ ეს შეცდომაა მაგრამ რა ვუყო გრძნობებს, არ შემიძლია როცა ვიღაცა გოგოს კოცნი,გული მტკივა თითქოს.....თითქოს
ჰაერი გამომელია.
ჯონქუქის ტუჩები ვიგრძენი.
-ჯონქუქ....
-გაჩუმდი და ამყევი.
-ეს არასწორია.
-არასწორი იცი რა არის,რომ არაფერს მეუბნებოდი,თუ რას გრძნობდი ჩემს მიმართ.
ხელი ვკარი.
-ეს უბრალოდ დაივიწყე.
მივაყარე სათქმელი.
-ნარი მაბრაზებ!
-მე...მე ღამემშვიდობისა.
-ენა გებმის..ჩემთან ლაპარაკის დროს.
-ჯონქუქ...
-რაც გინდა თქვი.
-რას ამბო...
სიტყვა არ მქონდა დასრულებული,ხელი დამავლო და მდივანზე დამაგდო.
-რას აკეთებ?
-ხომ გიყვარვარ?
თვალებში ვუყურებდი.
-მე რაღაცა წამოვროშე.
-შენი თვალები გაგცემენ საყვარელო.
ჯონქუქი ნელი ნაბიჯებით მიახლოვდებოდა,თვითონაც გადმომაწვა.
ჯონქუქის დიდი სხეული ნარის პატარა,და უცოდველ სხეულს აწცებოდა.
-შენი გული ჩემს მკერდთან ცემს.
-ჯონქუქ,ეს არასწ...
-გაჩუმდი!
