-ჯონქუქი ჩემია, იმ კახპის ვერ იქნება.
-დაწყნარდი,ის ხომ მისი ნახევარდაა.
-ჯონქუქს ის უყვარს ვერ ხედავ ბუფეტში თვალებში,როგორ შესციცინებს?
-....
-მაგრამ ჯონქუქი ჩემია,არავის დავუთმობ,იმ გოგოს მოკვლაც,რომ დამჭირდეს.
-რაიმე სისულელე არ ჩაიდინო,ჰიენ.(სხვა სახელი,ვერ მოვიფიქრე)
-რამდენიხანია შორიდან ვაკვირდები,ჯონქუქი რომელიც მხოლოდ გოგოებით ერთობა,როგორ უნდა გაუჩნდეს გრძნობები ვიღაც გოგოსადმი.
-იქნებ შეუყვარდა..
-რომც უყვარდეს,ჯონქუქი მაინც ჩემი გახდება.
***
ჯონქუქი და ნარი დილაადრიან სკოლაში წავიდნენ,ხო იმას თუ არ ჩავთვლით,რომ ჯონქუქს წასვლა არ უნდოდა.
-ნარი.
-გისმენ.
-ახლოს მოდი,რაღაც უნდა გითხრა.
-რა.
სახე მიუახლოვა ნარიმ.
უეცრად ჯონქუქმა ლოყაზე აკოცა.
-ჯონქუქ..
-მიყვარს შენი ლოყები,რომლებიც ასე საყვარლად გამოიყურება,მინდა რომ,მოვიდა და დაგიკოცნო.
ნარის ლოყები გაუწითლდა.
-ამას რატომ,აკეთებ?
ნარის საყვარლად ჩაეღიმა.
ჯონქუქმა ლოყებზე ხელი მოუჭირა.
შორიდან შურით,უყურებდა ჰიენი.
***
როდესაც დასვენება იყო,ნარი ბუფეტში გავიდა,ჯონქუქი ვერ დაინახა.
*ალბათ მალე მოვა*
ფიქრობდა,უცბათ ვიღაც შეეჯახა.
-კარგად ხართ?
-მადლობთ,კი კი. ჩემი ბრალი,იყო ბოდიში.
-არაუშავს თქვენი,სახელი?
-ჰიენი.
-მე ნარი.
ნარიმ ჯონქუქი დაინახა, რომელიც მას უახლოვდებოდა.
-პატარავ კარგად ხარ?
-ჯონქუქ..მე კი..
-შემდეგისთვის წინ იყურე..*უთხრა ჯონქუქმა ჰიენს*
-*ჯონქუქ ჩემო ერთადერთო,როგორ მიყვარს შენი მკაცრი ხასიათი,მაგრან როდესაც ამ გოგოს იცავ,ნერვები მეშლება*
-წამო.
ჯონქუქმა ნარის ხელის ჩაკიდა,და გაიყვანა.
-ფრთხილად უნდა იყო პატარავ.
-ჯონქუქ ჩუმად.
-რატო.
-ვინმე გაიგებს.
-მერე რა..
-მე მშობლებიც გაიგებენ.
-მკიდია.
ჯონქუქმა ნარი მიიზიდა.
-შენი სურნელი მიყვარს..
ჯონქუქმა საკოცნელად გაიწია.
-ჯონქუქ აქ არა...
-მინდა.
კისერში აკოცა.
-ჰმმ.
-პატარავ..
ზარი დაირეკა..
ნარი ხელიდან დაუსხლტა,და გავარდა.
-სახლში გნახავ პატარავ.
