10.

10.3K 605 98
                                    

Kutalmış

Rezan Komutan da revire geldiği zaman onu görmenin etkisiyle nedense daha bir sinirlenmiştim.

Adamın yüzünden bayılmıştım bir de...

Gerçi o bayılmak sayılmazdı, sinirden gözüm kararmıştı, neye sinirlendiğime gelecek olursak da...

Rezan ile Ceyhun Komutan oldukça yakındı, hoş Ceyhun denen adamında komutan olduğunu revirdeki doktordan öğrenmiştim...

Oysaki öyle bir tipteki adamın komutan olarak kırk yıl düşünsem asla aklıma gelmezdi.

"Neyi var? Acıkmış mı?" Rezan Komutan, tüm heybeti ile tam yanımda durduğunda derin bir nefes alıp odağımı ondan alıp kucağımda duran ellerime çevirmiştim.

"Tomografi çekeceğim, Ceyhun çocuğun kafasının üstüne düştüğünü söyledi o yüzden şimdilik pek bir şey söyleyemem. Bir de açlık soruna gelirsek de, açlık ile ilgili bir sorunu yok gibi görünüyor, kıtlıktan çıkmış gibi yemiş." Doktor, güldüğü zaman Rezan komutan da gülmüştü.

Doktor, yanıma gelip ellerimi tutup Rezan'ın gözüne doğru kaldırdığı zaman sıkıntıyla iç çekmiştim.

Bakışlarımı Rezan Komutanın yüzüne odakladığım zaman çatılan kaşlarını an be an takip etmiştim.

Hoş bir tipi vardı, adam askerdi, doğru insanı bile yoldan çıkartacak derecede bir vibe veriyordu.

Gerçi beni pek ilgilendirmiyordu kısacası şu an onun hayatında olan kişi bayağı bir şanslıydı.

" Bu morluklar da Molozları taşırken olmuş sanırım, kendini haddinden fazla zorlamış. Bugün ve yarın her ihtimale karşı dinlense iyi olur. ". Doktor, ellerimi bırakıp Rezan'a baktığında bakışlarında bir şey sezmiştim.

Beni rahatsız eden bir şey vardı ama tam anlamıyla çözememiştim.

"Teşekkür ederim dostum, benlik bir şey var mı?" Rezan Komutan, cilveli bir tonda konuştuğu zaman gözlerimi devirmiştim.

Büyük ihtimalle bana öyle gelmişti ama konuştuğu zaman sesinin tonu aşırı derecede tatlı çıkıyordu ve bu da sanki onu cilveli bir tonda konuşmuş gibi göstermişti.

Ya da en basiti başımı çarptığım için kendi kafamda kuruyordum.

" Hayır yok, işinin başına dönebilirsin." Doktor, elini Rezan'ın omzuna koyup sıktığı zaman istemsizce dudaklarını ısırmıştım.

Resmen herkes Rezan için ölüp ölüp bitiyormuş gibi gelmeye başlamıştı, bu durum ufaktan sinirlerimi gerse bile yapabileceğim bir şey yoktu.

Rezan Komutanın bakışları anında beni bulurken odağını direkt olarak dudaklarıma kitlemişti, onun yavaşça yutkunmasını adem elmasından anlarken kızarmaya başlamıştım.

Adamı tahrik ediyor olabilir miydim?

" Bu arada, akşam eski arkadaşlarla  toplanacağız Süleyman falan da olacak, sen de gelsene. Bayağıdır ikinizi yan yana göremiyorum Oysaki düğüne kadar oldukça yakındınız. Doktor konuştuğu zaman Rezan Komutan, odağını benden çekip doktora odaklamıştı ve buna cevaben de oldukça sesli bir şekilde nefes alarak elini yumruk yapıp sıkmıştı, doktor o an önündeki benim dosyamla ilgilenirken  bunu fark etmemişti ama benden asla kaçmazdı.

"Ceyhun geliyor mu?" Rezan Komutanın sesinde kıskançlık sezsem de bunun üzerinde düşünmek istemiyordum çünkü tetikleniyordum.

"Hayır, Rezan gelmez o yüzden beni de saymayın dedi. İkiniz de birbirinizi kolluyorsunuz alınıyorum he." Doktor gülerek konuştuğu zaman Rezan Komutan da gülmüştü, ben gülüşünde takılı kalırken üçünün de önceden tanıştığını anlamıştım ve Süleyman denen adamdan Rezan Komutan nefret ediyordu.

"Eşi ile vakit geçirecektir ve evet diyeceğini biliyorum eşini daha benimle de tanıştırmadı o yüzden bu konuda yakınma. Bana gelirsek de benim  randevum var o yüzden gelmeyeceğimi söylemiştir size iyi eğlenceler." Rezan Komutanın gülüşü sonlara doğru solarken somurtarak bana bakmıştı.

" Sana da geçmiş olsun evlat. " Rezan komutan sanki çok yaşlıymış gibi bana ikide bir evlat diyip durduğu için aklımda daddy tipli bir şekilde canlanacaktı.

" Sağ olun komutanım." Rezan Komutan başını sallayarak odadan çıkıp gittiği zaman arkasından sadece bakmakla yetinmiştim...

******

Piyade /bxb ✅✔️Where stories live. Discover now