Tek Sığınak

25. Bölüm

Bölüme geçmeden oy verir misiniz? Satır aralarına bol bol yorum istiyorumm

Şarkı sözlerini beraber devam ettirelim mi? 

Bölüm Şarkımız; 

Another Love ~ Tom Odell

I wanna cry and I wanna love...

25. Bölüm

"Sana Veda Fırsatı Bulamadan..."

-- ASİL -- 

Günlerdir Ateş'ten haber alamıyorduk. Kıyafetindeki takip cihazlarını da çıkarmıştı gitmeden önce. Ne olmuş olabilirdi, aklım almıyordu. Nerede olduğunu da bilmiyorduk ve çıldırmama az kalmıştı. 

Oflayarak oturduğum yerden kalktığımda Mert ve Ömer'in bakışları bana döndü. "Yok mu Ateş'i bulmanın bir yolu?! İyi değil bunu hissedebiliyorum, artık erişmem gerek Ateş'e! Bu kadar yeter!"

"Bir açık verseler direkt buluruz Asil. Biliyorsun Ömer ve Sıla'yı." 

"Biliyorum bilmesine ama artık umudum kalmamaya başladı." 

Mert tam ağzını açmış bir şey söyleyecekti ki onun lafını Ömer'in konuşması böldü.

"Bir dakika!" 

Bakışlarım anında ona çevrilirken "Bir şey mi buldun Ömer?!" dedim. 

"Bir video var." dedi.

"Video mu?" dedim şaşkınca, ne videosuydu bu? 

Bilmiyorum fakat bu burada yoktu. Yeni gelmiş olmalı." 

"Aç, aç bakalım neymiş?!"

Ömer birkaç tuşa basıp videoyu açtığı sırada Mert hemen arkama geçmişti. Ekranda Ateş belirdi. Eli kolu bağlıydı. O an kafasına bir el yaklaştı, erkek eli olduğu ortadaydı. Elindeki silahı Ateş'in başına yasladı. 

"Konuş Tekiner, son sözlerini söyle." 

"Mert, Ömer, Sıla ve abla. Sizi ne kadar çok sevdiğimi ve size ne kadar değer verdiğimi siz benden daha iyi biliyorsunuz," deyip burukça gülümsedi. Ardından benim olduğum yeri biliyormuşçasına baktı. Tam gözlerimin içine, en derinine baktı. 

"Asil'im, güzel kızım. Olur ya bugün sana veda fırsatı bulamadan bu dünyadan ayrılırsam sadece şunu bil. En mutlu anlarım seninle oldu ve devam ediyor da. Seni çok seviyorum..." dedi sesi sonlara doğru kısılırken. 

Gözlerindeki yorgunluğu gördüm Ateş'in. İşkenceden vücudu berbat hâldeydi. Üstündeki gömleğin çoğu yerinde yırtıklar vardı. Yüzü yaralar içindeydi. Gözlerimi kapadım. O görüntü bana ağır gelmişti. 

Bedenim hafifçe geriye sendeledi. Başım dönüyordu. Vücudum bana ağır geliyordu. Tekrar sendeledim ama bu sefer dengede duramadım. Gözlerimin önü kararırken Mert'in sesini duydum. 

"Asil!" 

Beni belimden kavrayan koluna tutundum sıkı sıkı. Ömer'in oturduğu yerden kalkması ve saniyeler içinde bir elini bacaklarıma bir elini sırtıma sarıp kucağına alması bir olurken gözlerimi kapadım yorgunlukla.