/Sonsuza Kadar Hayran 2/

Bölüm 28

- BİRKAÇ AY SONRA-

Ömer, Emre, Hürkan ve Tuana salonda oturmuş filim seyrediyordu.

"Kapı çalıyor," Dedi Emre. "Biriniz açsın." Kimse ayağa kalkmadı kapı birkez daha çaldı. "Abi biriniz açsın artık şu kapıyı!" 

"Valla ben üşeniyorum kalkmam git sen aç Ömer."

"Ben niye açıyorum? Hürkan açsın." Kapı ısrarla çalmaya devam ederken Hürkan söylene söylene ayağa kalktı. 

Hürkan'nın kapıyı açmasıyla bir erkekle burun buruna gelmesi bir oldu. "Ne oluyor lan!?" Hürkan hızla geri çekildi. "Sen kimsin?" Dedi karşısındaki adam. "Asıl sen kimsin? Niye kapının dibine kadar girmişsin?" Adam şüphe ile Hürkan'ı süzdü. "Tuana nerde?" Hürkan tek kaşını kaldırdı ve kafasıyla içeriyi işaret etti adam içeri girmek için bir hamle yapınca Hürkan onu durdurdu.

"Kim olduğunu bilmeden içeri alamam." Adam alayla güldü. "Çekil yolumdan." Hürkan çekilmeyince adam içeriye doğru seslendi. "Tuana!" Adam Tuana'yı beklerken iki erkek çıka geldi. Adam şaşkınlıktan dona kaldı. "Sizde kimsiniz Tuana nerde?" Ömer ve Emre ne olduğunu anlamak için Tuana'dan önce gelmişlerdi. Adam birkez daha seslendi. "Tuana! Nerdesin!?" 

"Burdayım, ne bağırıyorsun?" 

"Bunlar kim?" Dedi adam tehditkâr bir sesle. Hürkan olanları anlamıyordu hele ki adamın Tuana ile bu şekilde konuşmasını hiç anlamıyordu. "Bunun seni alakadar ettiğini sanmıyorum Ateş ve bir daha benimle o ses tonunda konuşmaya cüret etme, sakın."

"Sana bu heriflerin kim olduğunu sordum!" Hürkan sertçe kapıyı kapattı. Adam irkilerek ona döndü. 

"Kardeşleriyiz." Dedi Emre, Tuana'yı koruma içgüdüsü ile önüne geçerken. Ateş ortamdaki gerginliği hissedince derin bir nefes aldı ve Tuana'ya yaklaştı ama Emre onu engelledi. "Tuana, ben sana çiçek almıştım onu getirmek için gelmiştim."

"Hiçbir şey istemiyorum, git burdan." Elindeki çiçekleri Tuana'ya uzattı ama çiçekleri alan Ömer oldu. Hürkan sert bir şekilde kapattığı kapıyı aynı şekilde açtı. "Gitme vakti." Dedi alayla. Ateş alabildiği en sert bakışı attıktan sonra çıkıp gitti. Ömer elindeki çiçekleri Tuana'ya uzattı. "Bunlar senin."

"Sende kalsın istemiyorum." Tekrar salona döndüler. Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu en sonunda Hürkan dayanamadı. "Tuana, kimdi o herif?"

"Ah, uzun hikaye. Bir ara nedenini bilmiyorum ama bir duvardan atlamışım ayağımı incitmişim Ateş'te beni bulup eve götürmüş o günden beri başımın belası oldu." Hürkan derin bir nefes aldı. "Bu Ateş'te beni rahatsız eden bir şey var." Tuana da buna katılıyordu. "Beni de ama ondan kurtulamıyorum ne kadar kovsamda bir şekilde geri ge-"

Tuana'nın cümlesi telefonundan gelen sesle kesildi. "Kim arıyor?" Dedi Emre merakla. "Ateş." Tuana gözlerini devirerek telefonu açtı. "Ne var lanet olası?" 

"Ne kadar naziksin."

"Ne istiyorsun?"

"Balkona çık."

"Ağh, lütfen bunu yapmamış ol! Lütfen!" Telefonu Ateş'in suratına kapatıp balkona çıktı çocuklarda merakla onu takip etti. 

Balkondan aşağı bakan Tuana'yı yere boyayla 'seni seviyorum' yazan Ateş karşıladı.

"Hassiktir ya! Bu bir şaka olmalı!" Ateş kafasını kaldırdı ve Tuana'ya kalp yaptı Tuana ise ona orta parmağını kaldırdı. "Emre bana bir kova su getirir misin?" Tuana Ömer'in elindeki çiçekleri aldı ardından Emre'nin getirdiği kovayı aldı. "Âşkından yanıyorum be kızım!" Tuana kafasını balkondan çıkardı. "Öyle mi? Dur o zaman söndüreyim!" Kovadaki tüm suyu Ateş'in üstüne döktü ardından çiçekleri üstüne attı. Afallayan Ateş ne yapacağını bilemiyordu kafasını kaldırdı. "Bu neydi şimdi?"

"Al işte söndürdüm seni ne istiyorsun daha!" Emre'nin kahkahayı yankılanırken Ateş uzaklaştı. "Hadi çocuklar içeri girelim." 

                                             ● ● ●

"Hadi ya! Ağaç oldum beklemekten!"

"Tamam, tamam geldik." Herkesten önce hazırlanmış kapıda bekleyen Tuana söylenmeye başlamıştı. "Geldik hadi çıkalım." Sokaklarda boş boş gezinmek için çıkıyorlardı bir planları yoktu gerçi hiç olmamıştı. Bir seyyar çiçekçinin önünde durdu Hürkan. "Şu beyaz güller çok güzel değil mi?" Tuana da yanında durdu. "Evet, en sevdiğim çiçektir beyaz güller." Çiçekleri satan kadın geldi yanlarına. "Almaz mısın abim gülleri  şu güzel bayana?" Hürkan ağzını açmaya fırsat bulmadan Tuana bir çiçek aldı ve Hürkan'a uzattı. Şaşkınlıkla gülü alan Hürkan Ömerlere döndü.