1. Choi San

122 9 4
                                    

Pov. Wooyoung

Dzisiaj dowiedziałem  się, że umrę.

Przez chorobę, z którą nie da się nic zrobić. Pewnie myślicie, że muszę być w żałobie, albo mocno się cieszę. W rzeczywistości nie czuje nic.

Nie chodzi o to, że nie mam dla kogo żyć. Bo mam. Więc chyba powinienem być załamny? Ale nie jestem.

Zdawałem sobie sprawę, że kiedyś umrę. Bo każdy ma swój czas na tej ziemi. Ludzie boją się śmierci. Nie, ludzie boją się tego co będzie po niej. Ale niektórzy wcale się tego nie boją. Bez różnicy im to robi. Po prostu chcą się cieszyć z tego co mają na ziemi.

Patrzyłem na sufit w moim pokoju.

Umrę.

Więc może spędzić te ostatnie miesiące na sprobieniu rzeczy, o których zawsze marzyłem? Nie.

Nie chce być traktowany z współczuciem. Nigdy nie chciałem.
Będę żył życiem, którym żyłem do tej pory. I nikomu nie powiem.

Bo nie chcę dostawać współczucia od obych ludzi. Od ludzi, którzy mnie nie znają. A nawet od ludzi, którzy są mi bliscy.

Chce być traktowany jak zawsze.

Usnąłem spokojny jak nigdy.

Wstałem rano i ogarnąłem się do szkoły.

Jak już mówiłem, nie chcę by ktokolwiek się dowiedział.

W szkole wpadłem na osobę, w której od jakiś dwóch lat się podkochuje.

Choi San
































Witamy w nowej książce

Mamy nadzieję, że się spodoba!

Miłego dnia/wieczoru/nocy

Do następnego~

~JulikSa

My last months| WooSanWhere stories live. Discover now