Günah Çıkarma Günü

142 11 8
                                    

Kapının önüne geldiğimde yavaşça tıklattım. Az sonra kapıyı abim açtı. “Hoşgeldin Ömer. Gel içeri.” dediğinde içeri girdim ve montumu çıkardım. “Döndün mü artık?” diye sordu. Asiye dönmemi istediğini ama bana söyleyemediğini söylemişti.

Cevap vermeden salona gittiğimde Emel televizyondan gözünü ayırıp benim kucağıma atladı. “Yaa abi iyi ki geldin.” dediğinde sıkıca sarılıp yanaklarından öptüm. “Asiye nerede abicim?” diye sorduğumda abim cevapladı. “Markete gitmişti. Gelir birazdan, sen geç otur ben de yemekleri ısıtayım.” dediğinde kafa salladım ve oturdum. “Napıyorsun bakalım? Anlat bana biraz.” “Hiç. Okul işte. Abi sana bir şey sorabilir miyim?” dediğinde ciddi bir şey geleceğini anladım.

“Sor canım.” dediğimde gözüne gelen saçını kulağının arkasına sıkıştırıp tekrar bana baktı. “Siz abimle küs müsünüz?” diye sorduğunda ne diyeceğimi bilemedim. “Abime sordum ama hayır dedi. İyi de konuşmuyorsunuz ki. Hem sen küsmeseydin hep evde olurdun, başka yere gitmezdin.” dediğinde kafamı eğdim. “Yok. Küs değiliz canım. Sadece ben biraz büyüdüm, bu yüzden de hep evde kalmıyorum.” dediğimde anlayamadı. Kafası karışmıştı. “Yani şimdi sen evlendin mi?” diye sorduğunda benim de kafam karıştı. “Anlamadım Emel. Ne evlenmesi?” “Öğretmenim söylemişti. İnsanlar evlenince başka bir evde yaşarlarmış. Büyükler evlendiğine göre sen de evlendin o zaman.” dediğinde güldüm ve yanağından öptüm. “Yani evlenmedim ama evlencem yakında.” dediğimde heyecanlandı.

“Abiii?” diye bağırdığında kaşlarımı çattım. “Ömer abim evlenecekmiş.” dediğinde, abim mutfaktan odaya geldi. Şok olmuş bir surat ifadesi vardı. “Ne evlenmesi Ömer? Yurt dışına mı çıkıyorsunuz yani? Bunu mu haber vermeye geldin?” “Ne yurt dışısı ya? Ömer gidiyor musun?” diye sordu Asiye içeri girerek. Ağzımı açıp açıklama yapacaktım ki Asiye ağlayarak bana sarıldı. “Ömer gitme hayır ya. Tamam seviyorsun anladık ama bizi bırakıp gitme lütfen.” dediğinde ben de sarıldım. Sanırım uzun bir açıklama yapmam gerekiyordu.

Yemeklerimizi yemiştik ve odama girmiştim. Beni bekleyen oğlumu kucağıma aldım ve sevmeye başladım. Günden güne büyüyordu ve iyice tatlı bir şey olmaya başlamıştı. Yurt dışı meselesini açıklayınca hepsi gülmüştü ve mutlu olmuştu.

Abim odama girmeden önce benden özür dilemişti fakat benim içimden bir şey söylemek gelmiyordu. Çünkü beni, Berk'i tehdit ederkenki yüz ifadesi, hele de her şeyi anlatırkenki hırsını unutamıyordum. Her şeyi bir anda yok sayıp hiçbir şey olmamış gibi davranamazdım. Hem onu affetsem de Berk'e böyle bir şeyi açıklayamazdım. Eğer her şey öğrenilmemiş olsaydı, en azından ayda 1 gördüğü babası yine hayatında olabilirdi. Telefonuma bildirim gelmesiyle elime aldım ve gelen mesaja baktım.

Oğulcan: Eve gelmişsin.

Oğulcan: Vaktin varsa biraz konuşabilir miyiz?

Yazdıklarını okuyunca göz devirdim. Bugün günah çıkarma günüydü sanırım. Keşke o günahları işlemeden önce düşünselerdi. Cevap vermeden telefonu kapatınca bir bildirim daha geldi.

Oğulcan: Sadece bir kere Ömer. Kardeşiz biz, bir konuşmayı çok görme.

Yazdığını okuyunca derin bir nefes aldım. Mantıklı olmak ile ilgili dersler almam gerekiyordu Berk'ten. Sohbete döndüm ve cevapladım.

Ömer: Bahçeye çıkıyorum. Sadece 5 dakika.

Yazıp odamdan çıktım. Kapıya doğru yürürken abimin mutfakta düşünceli bir şekilde sigara içtiğini gördüm. Göz göze gelince biten sigarasını küllüğe bastırdı. Ben de gözlerimi çekip montumu giydim ve kapıdan çıktım.

Kapıda beni bekleyen kişiyi görünce yanından geçip sol taraftaki banka oturdum. Oğulcan da gelip yanıma oturduğunda ona bakmadım. “Ne söylesem bilmiyorum aslında Ömer.” dediğinde güldüm. “Neden ya? Halbuki sen ne söylemen gerektiğini çok iyi biliyorsun.” dediğimde “özür dilerim Ömer.” dedi. “Hiçbir önemi yok.” “Keşke olsaydı. Ben sandm ki çok yanlış bir şeyin içindesin. O seni kandırdı sandım Ömer. Seni kurtarmak istedim.” dediğinde ona baktım.

“Masumsun yani? Neden gelip bana sormadın lan? Konuşursak bana bir şey mi yapardı? Onu da mı düşündün?” diye ardarda sorular sordum. Dolan gözlerini sildi ve bana baktı. “Bilmiyorum. Direkt aklıma Kadir abi geldi. O seni kurtarır sandım.” dediğinde kafamı sağa sola salladım.

“İnanamıyorum sana Oğulcan. Bana bunu yaptığına inanamıyorum. Sana anlatmayı bile düşündüm. Dedim belki anlar beni.” “Keşke anlatsaydın Ömer. Sen anlatırsan anlardım lan.” dediğinde yine güldüm. “Ben suçlu oldum bir de. Süper. Madem bakışlarımdan her şeyi anlamışsın, ne kadar sevdiğimi göremedin mi?” dediğimde yutkundu ve ellerini öne doğru getirdi. “Zaten seni anladım ama Berk. Onun sana bir şey hissedeceğini düşünemedim Ömer. Seni kandırıyor sandım işte.” dediğinde ayağa kalktım.

“Oğulcan artık ne düşündüğünle ilgilenmiyorum. Bunlar yaşanmadan söyleseydin, bu dediklerinden beni ne kadar düşündüğünü anlardım ama sen arkamdan iş çevirmeyi seçtin. Bu yüzden seni anlayamam artık. Çoktan geçti o tren.” dedim ve kapıya doğru ilerledim. “Ne olursa olsun kuzenimsin Ömer. Yaptığım şeyi savunamam ama seni çok sevdiğimi bil.” dediğinde kapıyı açtım ve içeri girdim.

İçeri girdiğimde akan gözyaşlarımı sildim. Neden böyle olmak zorundaydı ki? Madem etrafımdaki insanlar beni seviyordu, neden canımı yakıyorlardı ki? Motumu asıp odama geri girdim. Cebimdeki telefonu çıkardım ve yatağa uzandım.

Her şey herkes o kadar yoruyordu ki beni. Kime ne hissedeceğimi şaşırmıştım artık. Telefonuma gelen bildirimi açıp baktım. Berk'tendi.

Kızıl❤: 1 saattir uyumak için yatakta dönüp durmam?

Kızıl❤: Hayır hayır, bunun seninle kesinlikle alakası yok Ömer. 

Kızıl❤: Yine de yorgana sarılacağım. Off Ömer, çok sinirimi bozdun gece gece. 

Kızıl❤: Bana büyü yaptın sen. Eminim yani. Neyse bana ihtiyacın var gibi hissettim. Yarın koşa koşa gelebilirsin izin veriyorum hayatım. Seni seviyorummm💞

Yazdıklarını okudukça yüzüm gülmeye başlamıştı. Bir yandan da gözlerimden yaş akıyordu. Ne zaman böyle kafam karışsa, Berk beni çekip alıyordu o karmaşadan. Bunu hissetmiş gibi yanımda olması.

Asıl beni büyüleyen oydu ama haberi yoktu. Duygusuz olmak bana göre değildi. Hatta sadece Berk için bütün duyguları hissedebilirdim. Buna itirazım olmazdı artık. Mesajına cevap verip telefonu kapattım. Sabah ilk iş onu görmem lazımdı.

Ömercik💙: Ben seni şimdiden özledim ve bunun tamamen seninle alakası var bebeğim.

Ömercik💙: Seni çok seviyorum. İyi geceler sevgilim💞







❤💙

Kabuk BxB - ÖmBerTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang