Element Savaşçısı | Minsung/Ot8

12. вσ̈ℓϋм

Onibaba Jisung'u kucağına almış tekrar Chan'in görünümüne bürünmüştü. Kapıdan dışarı çıkmadan önce Chan'e bakmış ve sırıtmıştı.

Onu efendilerine götürmek için yola koyuldu. Ardından evin bahçesinden çıkıp kimse görmeden ara sokağa girdi ve kırmızı bir geçit açtı. Etrafına bakmadan direk içeri doğru girdi ve geçit ardından kapandı. Tabi bunları yaparken onu izleyen 12 yaşındaki kız çocuğundan habersizdi.

Geçitten girdikten sonra efendisinin önüne geldi ve eğildi. Ardından konuştu.

'Efendim, elementin son varisini getirdim artık o burada ve esirimiz'

'Bu mükemmel asker. Onu gözümün önünde duracak şekilde zincirleyin. Güçlerini kullanmasını engelleyecek olan zincirleri kullanmayı unutmayın'

'Emredersiniz efendim'

Dediği gibi yaptılar ve bulundukları ortamdaki büyük kalın bir direğe Jisung'u zincirlediler. Zincirler biraz paslı ve orta boydaydı. Normal zincirlerden tek farkı enerji emiyor olmasıydı.

Jisung hala baygınken, patronu askerine sordu;

'Onu yakalamayı nasıl başardın? Diğer arkadaşlarına da örnek olacak bir davranış onu uzun zamandır bekliyorduk'

'Efendimiz, şans eseri insanlar aleminde başka birinin kılığında gezerken bir sokakta geçit açıldığını fark ettim. Bizimkinden farklı olarak rengi maviydi. Mavi renk geçit sadece element koruyucuların geçidi oluyordu. Bunu anladığım için köşeye saklandım ve gelen kişiyi bekledim. Ardından bir koruyucu geldi ve ilerlemeye başladı. Ev tarzı bir yere girince içeri müşteri gibi girdim. Yakınlarında bir yere oturdum. Koruyucu orada çalışan başka birini kendilerinden birine benzetti ve giderken geri dönüp ona varis Han Jisung'un evinin yerini sordu. Çıkarken takip ettim farklı bir sokağa girince tarif ettiği yoldan ben ilerledim ve kapıyı çaldım. Ufak bir savaştan sonra icaplarına baktım ve varisi bayıltıp getirdim'

'Diğerleri onu örnek alın günlerdir bulamadığınız varisi bulup getirdi. Sırada diğerlerini beklemek kaldı. Hepsi geldiğinde güçleri tamamen bizim olacak'

Hepsi kötü kahkahalarına attıktan sonra Jisung yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı. Gülüşmeleri duyunca evde olmadığını anladı.

En son ne olmuştu? Neden buradaydım? Bu gülenlerde kim? Ah gözlerimi açmakta zorlanıyorum. Neden enerjim yok gibi hissediyorum? Vücudum hareket etmek istemiyor gibi.

Gözlerimi güçlükle açabildim. Tanrım burası da neresi böyle? Bu yaratıklar? Hayır hayır Onibabalar. En son, en son ne oldu? Hyunjin ve Chan savaşıyordu. Sunwoo olamaz Sunwoo dayanıklı değildi. Umarım iyidir. Kimse yok mu yardım edin lütfen.

Uyanmış olduğumu gören Onibaba'ın biri yanıma geldi ve güldü.

'Ahaha bakın varis uyanmış iyi uyudun mu bakalım '

'Ah... Sizi...'

'Bizi ne haha şuna bakın konuşamıyor bile'

Derin derin nefesler alıyordum. Uyanık kalmam gerekti ama uykum çok ağır basıyordu. Gözlerime ağırlık çöküyor kafam sağa sola gidiyordu.