Element Savaşçısı | Minsung/Ot8

15. вσ̈ℓϋм

Fazla ışığın ardından gözlerim kısa bir süreliğine görmedi. Etraf netleşirken sesler de bulanıklaşıp netleşiyordu. Yattığım yerden kafamı sola çevirince o manzarayı gördüm.

Minho, Jisung'u ayağa kaldırmış sarılıyordu. Jisung'un ellerindeki kelepçeler parça pinçik olmuştu.

Minho beni gördüğü gibi yanıma geldi. Jisung ise yanıma gelerek yere tekrar çöktü ama bu sefer mutluluktan.

'Chan Hyung! Başardın. Sen başardın'

'Tek ben değil Rhino işin ardında daha çok kişi var tabi sen baygın olduğun için bilmiyorsun'

'Eve sağ salim döndüğümüzde dinlemek istiyorum'

'Tabiki olu-ah kolum'

'Parlayan ışık topu seni duvara doğru atmış olmalı kolunun üstüne düştün'

'Bunu nereden biliyorsun?'

'Sadece tahmindi ufak bir hesaplama'

'Ah doğru, hey Peter sen iyi misin?'

'Sayenizde Hyung size minnettarım'

'Görevlerimizden biri de seni korumak Peter'

Yavaşça kalktım. Minho yardım etti ve Jisung'u da alıp geldiğimiz yere geri döndük. Kolum sancıyordu ama yavaş yavaş azalıyordu. Minho'ya baktığımda Jisung'u belinden sarmış yürüyorlardı.

Jisung'u belinden kavrayıp yürümesine yardım ediyordum. Ona anlatmam gereken daha çok şey olduğunu fark ettim örneğin acısını sadece benim hissedebildiğim ve farklı duygularla ona bağlandığım gibi...

Minho yürümemde yardım ediyordu. Çok fazla enerji kaybı yaşamıştım. Saatlerce enerjim emilmiş gücümü kullanmam engellenmişti. Şimdi ise kahramanlarımla eve dönecektik.

Geldiğimiz yoldan geri geldiğimizde Hyunjin ve Felix birbirine sarılıp el sıkışıyordu Jeongin'de dahil. Sanırım başardılar Changbin'in gücü olmadan onu yenebildiler.

Jeongin kolumu tuttuğumu görür görmez hemen yanıma geldi.

'Hyung kolun?'

'Bi el atsan Bob çok iyi olur'

'ㅋㅋㅋhemen Hyung'

Jeongin kolumun çıktığını söyledi. Ardından yerine oturtup ağrısını geçirdi. Aklıma bir anda Seungmin ve Changbin'in burada olmadığı geldi.

'Olamaz!'

Geriye dönüp savaş alanına koşmaya başladım. Köşeyi döndüğüm an o manzara ile karşılaştım. İkisi de yerde hareketizce yatıyordu. Umarım düşündüğüm şey değildir.

Jeongin benden önce Changbin'in yanına koştu. Bende ardından Seungmin'in.

Diğerleri de yavaş yavaş geldiler. Kimi eliyle ağzını kapatıyor, kiminin ise gözleri doluyordu.

Ben ise Seungmin'in külle dolmuş saçlarını okşayarak temizliyordum. Gözümden bir damla yaş aktı. Nedeni ise canımdan çok değer verdiğim o çocuğun yerde hareketsiz yatışıydı.