0.9

91 12 3
                                    

Zeynep Sarı'dan
2 hafta olmuştu ve Çağrı artık maçlara çıkabiliyordu. Kimse ondan bu kadar çabuk sahalara dönmesini beklemiyordu ama o başarmıştı. Bugünkü maçta babam onu ilk 11e yazacağını söylemişti. Ve hatta rakip zorlu olmadığı için birinci kaptanı dinlendireceğini kaptalık pazubandını ise Çağrıya vereceğini söylemişti.

Biz ise maçı izlemek için stada gelmiş sahaya yakın bir yere oturmuştuk. Heyecanla maçın başlamasını bekliyordum ama daha yarım saat vardı.

İçecek bir şeyler almak için stadın içinde dolaşırken kendimi soyunma odalarının olduğu koridorda bulmuştum. Akreditasyon kartım bulunduğu için stat içinde dolaşırken kimse bana bir şey demiyordu.

Biraz durup nereden gideceğimi düşünürken takım odadan çıkmış ısınmaya çıkacaktı. Takımın neredeyse hepsi giderken Berk ve Çağrı daha çıkmamıştı. O sırada önce Berk sonra Çağrı çıktı odadan.

Berk beni görünce hemen yanıma geldi.

"Napıyon kız burada?"

"Ya ben bir anda yönümü karıştırdım kendimi burada buldum."diyip güldüm.

"Statta evin gibi kızım burası senin."dedi Çağrı gülerek.

"Bazen evimde de kayboluyorum."diyip güldüm.

"Muhabbetinize doyum olmaz ben ısınmaya kaçar."diyerek Berk yanımızadan ayrılmıştı.

"Sende git istersen"dediğimde Çağrı bana bakmaya devam etti.

"Giderim ama bir şartla."

"Neymiş o şart. Sanki o şart sağlanmasa maça çıkmayacaksın Çağrı."dedim dalga geçerek.

"Olsun ısınmaya çıkmam görürsün."dediğinde gülerek kafa salladım.

"Tamam tamam neymiş o şart."işaret parmağıyla yanağına üç kere vurdu.

"Şans öpücüğü."şaşırmış şekilde ona bakıyordum.

"Ne bakıyorsun ya? Fırat hocadan duydum sen baya şanslıymışsın. Hatta diyordu bugün şans öpücüğümü almadım diye. Bende dedim Zeynep burada madem takımın üstünden şansı kesilmesin."diye açıklama yapıp sırıttı.

"Allah allah alışkanlık yapmasın sonra?"

"Yapsın nolucak her hafta şans öpücüğü alırım artık yapacak bir şey yok."dedi.

Duvardaki saati gösterip tekrar konuştu.

"Hadi ya zaman geçiyor ısınamayacağım yoksa."dediğinde daha fazla uzatmadan parmak ucuma çıkıp yanağından öptüm.

"Oldu mu paşam?"dediğimde sırıttı.

"Oldu çok güzel oldu." Tam koşarak gideceği sırada durup geri döndü o da beni yanağımdan öptü.

"Şimdi tam oldu."dedikten sonra koşarak sahaya çıktı. Bense üstümdeki şoku bir süre atlatamadım.

...

Tekrar tribüne dönüp Cemrenin yanına oturduğumda Cemre bana bakıyordu.

"Ee hani içecek?"

"Yok kalmamış birazdan yenilenir dediler."dedim yüzümdeki aptal sırıtışla.

"Noldu sana niye sırıtıyorsun?"dedi merakla.

"Eve gidince anlatırım."

...

"NEEE!"diye bağırdı Cemre.

"Sen Çağrıyı Çağrı seni mi öptü? Ben şok!"

"Ay evet Cemre 5.ye aynı şeyi söylüyoruz."

Öyle kolay aşık olmam-ZeyÇağTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon