Öyle kolay aşık olmam-ZeyÇağ

1.3

Bölüm şarkısı Çağan Şengül & Cem Adrian - Ben Sana Veda Edemem (medyaya ekleyemedim iyi okumalar)

Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum ama son konuşmamızdan beri koltukta sarılarak oturuyoruz. Birbirimizin nefes alış sesini dinlerken ne diyeceğimi bilmeden etrafı inceliyordum.

Kim bilir kaç defa gelmiştim bu eve. Ne güzel vakitler geçirmiştim. Şimdi ise sevdiğim adamın yanında onun da beni sevdiğini bilirken son kez oturuyorum burada.

Çağrı saçımı okşamaya devam ederken sonunda aramızdaki sessizliği bozdu.

"Stajı bırakma. Bak söz uzak dururum senden ama bari uzaktan göreyim seni."

"Olmaz Çağrı. Babamda istemez zaten. Dediğim gibi yarın konuşacağım."dedim.

"Seni çok seviyorum biliyorsun dimi."

"Biliyorum. Bende seni çok seviyorum."

"Yatalım mı artık? Saat geç oldu."

"Kaç ki saat?"dedim daha maç bile birmemiştir.

"Maç biteli 1 saat oldu Zeynep."dediğinde şaşırmıştım.

"Nasıl ya? Zaman hiç geçmedi sanıyordum. Ne çabuk geçmiş. Bizim inadımıza sanki."

"Hadi kalk bakalım yatağını hazırlayalım."

"Birlikte uyusak?" Dediğimde durmuş bana bakmıştı.

"Zeynep"

"Deme bir şey" dedim karşısına geçip elini tuttum. Gözleri bana yalvarır gibi bakarken parmak ucuma çıkıp dudaklarına ufak bir buse kondurdum.

"Madem son kez birlikteyiz. Bırak gece de yan yana olalım. Bir daha ne zaman birlikte uyuyacağız Çağrı?"

"Ben başka takıma transfer olduğum ilk gün."dedi tuttuğu ellerimi öperken. Daha sonra hiç bırakmadan yukarı doğru çıktı.

Üstümde forma olduğu için dolabından verdiği siyah tişörtünü banyoda üstüme giyip gelmiştim. Çağrı yatakta uzanırken yanına kıvrıldım.

Düşünceli şekilde tavanı izliyordu. Kolumu vücuduna sardığımda düşüncelerinden sıyrılıp bana bakmıştı. Ona gülümseyip yanağından öptüm.

"İyi geceler Çağrı."

"İyi geceler Zeynep."

...

İlk işim Çağrı bile uyanmadan kalkıp floryaya gitmek oldu. Babamın orada olacağını biliyordum. Dünkü maçı kaybettiklerinde anlamıştım.

Odasına vardığımda kapıyı çalıp içeri girdim. Babam göz ucuyla bana bakıp önündeki kağıtlara döndü.

"Ne var?"

"Baba konuşabilir miyiz?"dedim sakince.

Babam ise benim tersime fazla sinirliydi. Elindeki kağıtları masaya fırlattığında sessizce onu izledim.

"Ne konuşacağız Zeynep? Çağrıyla olan ilişkini mi? Benim mesleğime açtığın yarayı mı? Yoksa beni nasıl ayakta uyuttuğunu mu? Söylesene ne zamandır birliktesiniz Çağrıyla?"diye kükremişti resmen.

"Baba hiçbir şey sandığın gibi değil."

"Neymiş sandığım gibi olmayan?"diyip masasının kenarına oturmuştu.

"Baba bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama Çağrının hiçbir suçu yok. Bunu yapan tamamen benim. Biz Cemreyle saçma sapan bir iddiaya girdik bunun kurbanı da Çağrı oldu."