Waas // Bankzitters

3.

Drie van de vier jongens zijn druk in gesprek. De vierde, Matthyas, zit in zijn gedachten verzonken.

Milo had verteld over zijn depressie. Hoe het misschien kwam door teveel werken, optredens en andere werkgerichte dingetjes. Maar misschien ook situaties buiten werk die een depressie stimuleerden. Wat hij daarmee bedoelde, wist Matthy niet.

Op kantoor had Matthy het wel lichtelijk verteld. Hij kon niet rondlopen met zo'n groot geheim plus de jongens moesten hem helpen om Milo in de gaten te houden. Je weet maar nooit wat voor ideeën er in Milo zijn hoofd rond zouden gaan.

Eigenlijk was dat vanaf het begin al Matthyas zijn grootste angst. De angst om zijn beste vriend kwijt te raken. De angst dat Milo helemaal wordt opgeslokt door die depressie en niet meer helder kan nadenken, waardoor hij misschien in staat is, om nou ja, zichzelf wat aan te doen. Zijn taak is om Milo te steunen. Hem met alles te helpen, hem door de depressie heen te slepen.

En ja, hij wilde een psycholoog inschakelen, maar Milo weigerde. Hulp accepteren is het moeilijkste dat er is, dat weet hij zelf ook wel, maar voor Milo is een psycholoog nu het beste. Maar Milo wil er niks mee te maken hebben. Ook nu nog niet.

Maar hoe help je anders iemand die vast zit in een depressie?

~

"Matt? Matthy?" Iemand zwaait voor zijn ogen. Het is Koen. "Waar zit jij met je gedachten man?" Vragend, maar ook met een lichte blik van bezorgdheid, kijkt Koen hem aan. "Uhm niks." Drie paar ogen kijken zijn kant op en drie paar wenkbrauwen trekken zich op. Hij zucht. "Ik dacht aan Milo en hoe we hem kunnen helpen." De sfeer in de kamer wordt weer bedrukt. Allemaal weten ze dat er iets gedaan moet worden, maar wat weten ze niet. "Ik ga nog een keer kijken voor een psycholoog. Milo moet gewoon erheen, anders kan niet." Zegt Raoul. De rest knikt. Hij heeft gelijk. Milo moet naar een psycholoog. Hij moet hulp krijgen. Voor het misschien wel te laat is.

~

De persoon in kwestie ligt nog steeds te slapen. Het is een onrustige slaap. Hij draait van zijn ene op zijn andere zij en herhaalt dit meerdere keren.

Zelfs in zijn slaap vormen er tranen die langs zijn wangen lopen. Hij zit er echt doorheen. Hij wordt opgeslokt door een depressie. Iets waarvan niemand had verwacht dat het zou gebeuren. Milo heeft een depressie. En niet zomaar eentje.