Waas // Bankzitters

Matthy

Koud van de regen zit hij op zijn knieën op de grond.
Zonder Milo.

~

Raoul had hem die avond opgehaald bij kantoor, waar de politie hem naartoe had gebracht. Vervolgens had Raoul hem mee naar huis genomen. Hij vond het niet verantwoordelijk om Matthy nu alleen te laten slapen. Niet nadat hij Milo letterlijk zelfmoord heeft zien plegen. Of in ieder geval een poging tot zelfmoord.

Die dag erna had Matthy beweerd dat hij echt wel weer naar huis kon. Hij kon echt wel voor zichzelf zorgen. Raoul hoefde niet op hem te passen. Hij was tenslotte geen klein kind meer. Ook al dacht Raoul daar soms anders over, gezien zijn gedrag, liet hij hem uiteindelijk toch maar naar huis gaan. Maar wel onder één voorwaarde, Matthy moest en zou hem bellen als hij hulp nodig had of als het toch niet goed ging. En dat beloofde hij aan Raoul.

En zo was hij op weg gegaan naar huis. Zijn eigen huis. Een plek waar hij de afgelopen 12 uur ontzettend graag wilde zijn.

Thuis.
De plek waar hij alles eruit kan gooien.

Thuis.
De plek waar hij zich het meest veilig voelt.

Thuis.
De enige plek waar hij kan huilen.

Thuis.
Gewoon thuis.

~

Hij is teruggegaan naar de plek waar alles gebeurde. Een dag later. Twee dagen later. 3 dagen later. Elke dag gaat hij terug. Is het zijn manier van verwerken?

De juiste hulp heeft hij nog niet gekregen. Tuurlijk, de politie was heel begripvol en de agente heeft echt wel een tijdje met hem gezeten en gepraat, maar de echte hulp is er nog niet geweest. De hulp om dit alles te kunnen verwerken. Of laat hij dit alles dan teveel om hem draaien? Draait het teveel om hem zelf als hij vraagt om hulp?

~

Geen dag is het zonnig geweest. Het lijkt wel alsof het weer zich aanpast aan zijn gevoel. Elke ochtend is het grauw, kil en nat buiten. Elke ochtend staat hij op met een 'donker' gevoel in zijn lichaam. Hij leeft in een waas. Milo leefde in een waas. Milo zag geen uitweg meer. Gaat er met hem precies hetzelfde gebeuren? Zal hij uiteindelijk ook geen uitweg meer zien?

Het beangstigt hem.