1.BÖLÜM: "TANIDIK YABANCI"

12.9K 1.2K 1.1K
                                    

Uzun zaman sonra sizinle yeni bir kitabın ilk sayfasını aralamak çok heyecanlandırıyor beni. Umuyorum ki ilk sayfasından son sayfasına kadar muhabbetimiz baki olur ve severek okursunuz. Ben severek yazacağım. Daima sizin için.

Tarihimizi yazalım izi kalsın kalplerimizin. 07.01.2024

Eylem Aktaş - Akşam Olur Karanlığa Kalırsın

1.BÖLÜM: "TANIDIK YABANCI"

O gece güzel bir şarkı dinlemiştim meğer sabahım olmayacağı içinmiş.

Günlerden sonbahar ama takvim yaprakları bana hep kışı gösterecek çünkü bir gece gelecek ve tüm zamanı alaşağı edip güneşi benden çalacak, ışıklar ardımda kaldığında, zaman durduğunda.

O gün geldiğinde, kendimi bulacağım yalnız başıma.

Derin bir nefes alıp çalıştığım şirketin asansörüne bindim. Tam dokuz kat indikten sonra açılan kapıdan çıktım ve ileri yürümeye başladım. O sırada telefonum çaldı ve ekrandaki isme bakıp düşünmeden açtım. ''Efendim İnci?''

''Akça neredesin?''

''İşten çıktım şimdi ne oldu?'' Gülümsediğini işittiğimde döner kapıdan dışarı adımımı attım ve bana yardımcı olan görevliye nazikçe gülümsedim.

''Elbise işini hallettin mi diye soracaktım,'' dedi İnci. ''Malum iki gün sonra görücüye çıkıyorsun ya!'' Benim alay ediyordu.

Gözlerimi devirdim. ''Oldukça sıkıcı bir gün geçirdim bir de senin bu sıkıcı esprilerini çekemeyeceğim İnci'cim ya!''

''Tamam alınma hemen,'' diye toparladı. ''Heyecan olsun diye işte kızım!''

''Çok heyecanlıyım gerçekten,'' dedim düz bir tınıyla. ''O sevimsiz herifi görmek için deliriyorum!''

''O da senin için deliriyor!''

''Babalarımız ortak iş yapıyor diye beni de bir şeylere ortak etmelerine anlam veremiyorum ama neyseki sadece bir gece daha katlanacağım.''

''O niye?'' diye sordu İnci merakla. ''Ertan amca ihaleyi aldı mı yoksa?''

İlerlemeye devam ederken, ''Bilmiyorum,'' dedim ve sağa sola bakındım. ''Of arabam da sanayide olacak günü buldu.''

''Söyleseydin seni almaya gelirdim oradan bir şeyler içmeye giderdik,'' dedi. ''Hem senin şu meseleyi konuşurduk. Seni ve Bahadır'ı.''

''Hiç komik değil cidden,'' dedim düz bir sesle. ''Neyse ben zaten bir elbiseme bakmaya gideceğim daha. Sonra konuşuruz olur mu?''

''Tamam tamam konuşuruz ama sakın kızma bak,'' diye ses verdi İnci. ''Sadece takılıyorum. Bu sıralar canım inanılmaz sıkkın biliyorsun.''

''Biliyorum,'' dedim. ''En kısa zamanda halledeceğiz o meseleyi de. Öpüyorum seni.''

Vedalaşarak telefonu kapattığım gibi birkaç dakika sonra gelen taksiye bindim. Saçlarımı geri savururken arkama yaslanarak gözlerimi dinlendirmeye aldım. Bu uzun sürmezken çalışan telefonuma baktım, sadece numara vardı ve dudaklarımı bükerek telefonu kulağıma yasladım. ''Efendim?''

Saniyeler içinde gözlerim kısılırken ağzım aralandığında duraksadım ve oldukça ağır bir soluk alıp vererek telefonu kapattığım gibi taksiciye şöyle seslendim: ''Ufak bir adres değişikliği yapabilir miyiz? Emniyete gidiyoruz.''

AKÇADonde viven las historias. Descúbrelo ahora