YENİ OKULUM#wattys2017

BÖLÜM 12

Tomas kendince guluyordu.
Buyukbabam:
-Haa tamam Tomas varsa sorun yok dedi.Tomasla beni yakistiriyorlardi aslinda yalan da degil ,Tomasa ben de aşiktim onun da beni sevdigini biliyordum ama duymak isterim tabi agzindan.

Telefonu kapattiktan sonra yüzüm de bir gulumseme olustu. Tomas da anliyordu tabi benim de onu sevdigimi .Ama simdi sirasi degildi .
Hemen annesini samual bulmadan bulmaliydik . Samual bulmadiysa tabi.
İcimde bir damla da olsa umut vardi.
Aksam olmus carlin annesinin gidebilecek yeri neresi olabilir diye dusunduk saga sola komsularina baktik ama ne gören var ne soran en sonunda yapacak birsey kalmayinca carlin evinin onune oturduk.

Elimizden birsey gelmiyordu umudumuz da tukeniyordu.
Birden polis arabalari ambulanslar onumuzden hizla ve yuksek sesiyle gecti.Ne oldugunu anlamadik ama merakta etmiyor degildik.Bizde bakmaya gittik.
Bir trafik kazasi olmustu.Herkes toplanmis ona bakiyordu.
Heryer de sebze ve meyveler vardi anladigimiza gore bu kadin manavdan donerken kaza gecirmis yuzunu goremedik, yuz ustu yatiyordu.
Ambulans ekibi mudahale etmek için yuzunu cevirdiginde şok olduk. Bu carlin annesiydi.
Birden Tomasa sarildim Tomasta karsilik verdi.
Annesinin ölmesini istemezdik çunku ona herseyi anlatmamistik bu vicdan azabiyla yasamak o kadar zordu ki.
Gözümden yaslarin aktigini bile farketmemistim .Ama güclü olmak zorundaydim carlin annesi iyilesecekti.
Tomas yuzumu ellerinin icine alarak :
-Kötü düsünmek yok Ella iyi olacak .Dedi belli ki o da kahroluyordu.
Olmasi normaldi tabi ona emanetti.
O an hic bisey yapamadan oylece bakiyorduk elimizden birsey gelmiyordu.