YENİ OKULUM#wattys2017

BÖLÜM 28

Yapacak hiçbirşey kalmamıştı.Atlayacaktım yaralanma ihtimalim yuksekti ,Ölme ihtimalim de .Arkamdan yaklaşmıştı ayak seslerini duyabiliyordum, geliyordu.
Daha fazla dayanamayıp geri geri gidip hızlıca öne doğru koştum.
Uçurumdan atlamışştım geri dönüşü yoktu. Sürükleniyordum birkaç takla atmıştım.
Ayaga kalkmaya çalıştığımda hemen arkama baktım kimde yoktu.
Peşimi bırakmış olmalıydı.
Sonra yorgunluktan bayılmışım.
Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı kurtlar uluyordu.Korkuyordum birkaç kez bagırmama ragmen ne bir duyan ne de bir gören vardı.
Çaresizdim.
Elim yüzüm kan içindeydi bacagımda agrıyordu galiba kırılmıştı ya da burkmuştum ama burkulmuştu üzerine hafif basabiliyordum.
Ne yapacaktım bilmiyordum telefonum aklıma geldi.Telefona baktıgımda 50 tane cevapsız arama oldugunu farkettim tabi sesli mesajlarda vardı.buyukbabam ,Tomas ve Samual aramıştı.
Demekki beni Samual de bulamamıştı bildigim kadarıyla bu ormanı iyi biliyordu.Ama benim uçurumdan atlayacagım kimsenin aklıma gelmemiş demek ki.Tabi bende tahmin edemezdim .
Buyukbabamı aradım sinyal zayıftı.
Burdan çekmiyordu sanırım.
Hafif yuruyerek çeken bir yere gittim.
Çalıyordu telefonu ve buyukbabam sonunda acmıştı.
-Ella nerdesin iyimisin seni defalarca aradık hemen seni gelip alalım korkma.dedi telaşlanmıştı hızlı hızlı konuşuyordu.
Ben aglıyarak cevap verdim.
-Buyukbaba ben uçurumdan düştüm çok korkuyorum burda kurt sesleri felan geliyo yardım edin lütfen bacagım da çok agrıyor burktum galiba.
-Tamam sen sakin ol bize tam olarak bulundugun yeri tarif et korkma geliyoruz kurtlardan da korkma eline taş, çalı vb şeyler al kendini koru dayan.
Ben büyük bir taş alıp elimde tutuyordum. Hem de titriyordum hava soguk olmuştu.
Buyukbabama tam olarak yerimi tarif ettim .Telefonu kapattiktan sonra gözlerim karariyordu basimda dönüyordu.
Uyumamalıydım. Tam yakınımda küçük göl gibi bir yer vardı yüzümü yıkadım su soguktu.