YENİ OKULUM#wattys2017

BÖLÜM 17

Demek ki herseyi abileri yonetiyordu.Soyledigine gore guclulerdi.
-Ben ne soyleyecegimi bilmiyorum . .Sana nasil yardim edebilirim bilmiyorum ki.
Samual:
-Bende bilmiyorum ,ama beni dinledigin icin tesekkur ederim .
Dedi.
İcini dokmesi iyi birseydi aslinda. İyi birine benziyordu.
- Ben eve gitsem, sabah olmak uzere senin de abilerin merak ederler sen de dön.
Olumlu bir sekilde kafasini salladi.Ama yuzunden belliydi cok pisman oldugu. Gozlerimle gozlerine baktim kirmiziydi dayanamayip soru sordum.
- butun buyuculerin gozleri kirmizi mi oluyor acaba.
Samual:
-Hayir sadece bana ozgu birsey galiba .Ailemizde baska kirmizi gozlu yok. Hepsinin gozleri insanlarin ki gibi.
Belli ki bu hepsinden farkliydi.
Dayanamayip sarildim .
Şaşkinlikla bana bakiyordu kendimi geriye ittim.
Birbirimize hoscakal dedik ve ben eve girene kadar arkamdan bakti.
Bunu niye yaptim diye kendime kızıyordum Tomas görseydi bana kızardı herhalde.
Odama girip kendimi yataga attim .Hemen uyumusum.