BÖLÜM 83

3.8K 133 14
                                    

Ambulans geldiginde bende gitmek istiyordum.
Samual:
-Ella sen hiç bir yere gitmiyorsun?Deyip kolumdan tuttu.
-Hayir gidicem o benim arkadasim.
Bana bu konuda karisamazsin.
-Tmm git sana karismiyacagim.Ama bunlari sonra konusucaz.
Samualle konustugumuzu kimse gormuyordu. Herkes Tomasi konusuyordu.
Ben Zenaya yaklasip:
-Zena ben gidiyorum Tomasin yanina.
-Beraber gitseydik. Bende geliyim.
-Tmm taksi cagiralim.
Taksiye binip hastaneye gittik.Tomasa biz gelene kadar doktorlar bakmisti.
Basinda hocamiz duruyordu..Onun cikmasini bekledik. O gittikten sonra Zenayla beraber girmeye giderken Zenayi durdurdum.
-Zena senden birsey rica edebilir miyim?
-Evet canim.
-Ben Tomasla yalniz konusmak istiyorum.
-Tmm ben disardayim.
Tomas kendindeydi.Tomasa yaklastim.Beni gorur gormez ayaga kalkmaya calisiyordu.
-Kendini yorma Tomas iyisin degil mi? Benim yüzümden burdasin özür dilerim.
-Ella ben iyiyim .Beni hicbir zaman sevmeyeceksin degil mi?Olsun ben seni yine sevicem. Ne olursa olsun vazgecmem.
-Tomas lutfen böyle konusma. Ben seni tabiki seviyorum.
-Arkadas olarak degil mi?
En cokta benim canimi bu yakiyor Ella!
-Herseyi mahvediyorum degil mi Tomas?
-Hayir Ella.Samual denen o pislik mahvediyor herseyi.
-Tomas ben sana umut vermek istememistim.
-Ella eger beni azicik seviyorsan o adamla tekrar sevgili olma. Tekrar beni sev de demiyorum.Sadece ondan uzak dur benim icin bu yeterli.
-Yapamam.
Tomasin gözündden yaslar akiyordu.Ben dayanamayarak odadan ciktim.
Zena:
-İyimi Tomas birde ben görüyüm Ella?
-Zena gidelim mi?
-Tomasa baksaydim.
-Tomas iyi merak etme.Senle konusmak istiyorum. Sana herseyi anlaticam bütün yasadiklarimi.
-Tmm ilerde park görmüstüm oraya gidelim.
Parka gölge bir yere oturduk.
İcimde biriktirdiklerimi hep anlatmistim.Butun olup biteni.Herseyi biliyordu Zena artik.Ona gizli birsey soylemek istemiyordum.
-Ella senin yasadiklarin kolay seyler degil.Güçlu birisin.Bu gücünü hic kaybetme!
-Ama tükeniyorum Zena.
Napicam ben Zena sen olsan ne yapardin?
-Ella bunun cevabi gercekten kolay degil ki?
Hicbirsey demeden kalktim.
-Ben eve gidiyorum Zena biraz annemle konuşucam onu merak ettim.
-Annenle paylassan rahatlarsin aslinda Ella.O da yasadiklarini bilmeli.
-Hayir Zena.Annemin de basinda bir bela var zaten .Hem soylesem ne degisecek.
-Tmm görusuruz.
Eve dogru yola cikmistim. Eve geldigimde kapiyi buyukannem acti.
-Ella okuldan gelmene cok zaman vardi daha.
-Ben odamdayim Buyukanne.
Basim agriyor.
-Tmm Ella sana birseyler getiriyim mi ister misin?
-Hayir istemiyorum.
Odama cikip 1 saat uyudum.Telefonumun çalmasiyla uyandim.
Zena ariyordu.
-Zena?
-Ella cabuk koş yetiş!
-Noluyo Zena.
-Ella Tomas 10 katli bir binanin çatisina çikti.
- Ne!Ben hemen geliyorum Zena. Oyalayin Tomasi.Polislere haber verseydiniz!
-Verdik hepsi burda ama yanina yaklastirmiyor sen gelirsen onu ikna edebilirsin belki.Hadi çabuk ol Ella!
-Tmm hemen geliyorum. Neresi tam
olarak Zena?
-Hastanenin yanindaki binadayiz.
Aceleyle disariya firladim. Yoldan gecen bir taksiye binip hastaneye dogru gidiyordum. Buyukannem beni görmemisti.
Gidene kadar içim içimi yiyordu.
Geldigimizde buyuk bir kalabalik vardi.
Gozum Zenayi ariyordu.
-Zena ben yukari cikiyorum.
-Polisler yakalstirmiyor ki Ella.
Polislerle konusmaya basladim.
-Lutfen giriyim?
-Hayir giremezsiniz.
-Lutfen ben ona yardim edebilirim.
Polisler benim yalvarislarima dayanamayip yol verdiler.
Hemen merdivenlerden cikmaya basladim.Sanki yolum hic bitmiyordu.
Son basamagi da bitirdigim de Tomasa yaklastim.
-Tomas lutfen yapma.Nefes nefese kalmistim.
-Ella burdan düsüp ölüncemi kiymetimi anlayacaksin.
-Hayir Ne istersen yaparim lutfen atlama.
-Ben ne isteyebilirim ki .Samualden ayrilmani istiyorum.
-Ben boyle birsey yapamam.
-Tmm git o zaman ona.
Tomas hem agliyor hem sinirleniyordu. İyice kenara dogru yuruyordu.
Bende agliyordum.
-Tmm dur yapicam.Samualle sevgili olmuyacagim.Ama atlama lutfen.
-Bana gercek soyluyorsun degil mi Ella?
-Evet doğru.
Tomas atlamaktan vazgecip bana sarildi.
El ele tutusarak asagiya indik. Herkes alkislamaya basladi.
Ben mutluydum.
Polisler birkac soru sorup gittiler.
Tomas,Zena ve ben yolda yuruyorduk.
Zena:
-Cok şükür sana birsey olmamis Tomas.Ben sizle arkadaş olduktan sonra hayatim degisti. Hergün bir macera yasiyorum resmen.
Beraber gülüştük.
-Tomas atliyacakmiydin gercekten? Dedi Zena.
-Bilmiyorum ama icimde istek vardi Zena.

YENİ OKULUM#wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin